W Rakowicach Wielkich znajdują się dwie wieże mieszkalne.
Zachowana wieża rycerska i zrujnowana wieża książęca.
Wieża rycerska o charakterze obronnym została wybudowana po 1491 roku przez rycerza Georga Zedlitza.
Czworoboczna, trójkondygnacyjna budowla na planie prostokąta (9 m na 8,5 m), została wzniesiona z łamanego piaskowca, wzmocnionego w narożach kamiennymi ciosami. Wejście do budynku prowadzi przez dwuskrzydłowe drzwi zamykane od wewnątrz przesuwanym ryglem. Położone tuż przy wejściu drewniane schody prowadzą na wyższe piętra. Pierwotne wejście do tej trzykondygnacyjnej budowli znajdowało się na samej górze wieży, na zachodniej elewacji budynku. Obecnie otwór po tym wejściu, choć widoczny, jest zamurowany, a nowe wejście zostało wyraźnie wybite w ścianie w czasach późniejszych. Na górnym piętrze, na ścianie wokół wieży, zamontowane są piaskowcowe wsporniki, pierwotnie podtrzymujące drewniany ganek obronny. Wchodzono nań przez dwuramienny portal położony na tym samym piętrze. Obronny charakter uzupełniało czternaście wąskich okien strzelniczych (15 na 60 cm) umiejscowionych na wszystkich kondygnacjach. Całość z folwarkiem była otoczona murem obronnym. W XVIII wieku rozebrano czterospadowy drewniany dach i budynek nakryto dachem mansardowym. Z czasem, po licznych przebudowach, usunięto trzecie piętro wieży. Wieża jest też nazywana “Miejską” ponieważ rezydował w niej zarządca miejskiego folwarku. Rakowice
Wielkie są położone 3 km na północ od Lwówka Śląskiego. Wieża stoi w południowej części wsi po wschodniej stronie drogi.
Zdjęcia wykonano w maju 2006 roku.
Nowe zdjęcia wykonano w maju 2023 roku
Widok ogólny
Widok od drogi
Elewacja z wejściem
Strzelnica
Wieża rycerska
Otwory strzelnicze
Wieża książęca została wybudowana w XV bądź XVI wieku. Pomimo iż jest nazywana książęcą, to jednak wraz z folwarkiem należała do rycerza Hansa Reussnera. Wieża powstała przede wszystkim dla celów mieszkalnych.
Wieżę wzniesiono na planie zbliżonym do kwadratu. Do jej zbudowania wykorzystano okoliczny piaskowiec łamany oraz kamienne ciosy. Całość nakryto dwuspadowym, stromym dachem. Do środka budowli wchodzono przez kamienny portal z półkolistym łukiem. Wewnątrz znajdowało się duże pomieszczenie i prostokątna sień prowadząca kamiennymi schodami na pierwsze piętro. Druga kondygnacja nie różniła się znacząco od parteru. Mieściła się tu nieco większa, przesklepiona izba i klatka schodowa. Na wyższe kondygnacje prowadziły drewniane schody, które zmniejszało obciążenie i ryzyko zawalenia. Trzecia kondygnacja została podzielona na pokój mieszkalny i komorę mające drewniane stropy. Oprócz wymienionych pomieszczeń na drugim piętrze, przy północnej ścianie, tuż przy schodach, znajdowało się niewielkie pomieszczenie z metalowym naczyniem i rzygaczem odprowadzającym na zewnątrz nieczystości. Wieża została zniszczona w wyniku licznych zaniedbań konserwatorskich. W latach 60-tych XX wieku zawalił się dach wieży, a w latach 70-tych całość konstrukcji. Wieża posiadała trzy kondygnacje. Obecnie została zredukowana do samych murów przyziemia. Podobnie jak wieża rycerska posiadała zabudowania folwarczne, otoczone murem obronnym, obecnie niezachowane.
Wieża stoi w północnej części wsi po wschodniej stronie drogi.
Zdjęcia wykonano w maju 2023 roku.
Wieża książęca