Zamek w Rudnicy został zbudowany około 1550-60 roku, z inicjatywy prawdopodobnie Balzera von Sterza. Renesansowa rezydencja została wzniesiona na planie prostokąta z cylindryczną wieżą w narożu i otoczona fosą. W 1686 roku rezydencja była rozbudowywana od północy o nowe prostopadłe skrzydło zapewne przez nowego właściciela Georga von Nimptsch und Diesdorf, w którego rękach majątek był w latach 1573-77. W 1577 roku wieś zakupił Fabian von Reichenbach. W jego rękach Rudnica była do 1589 roku. W latach 80-90 XVI wieku nastąpiła kolejna rozbudowa założenia. Po dobudowaniu trzeciego skrzydła powstała pałacowa budowla na rzucie podkowy w półotwartym dziedzińcem. Ponad 100 lat później nastąpiło kolejne przekształcenie obiektu w stylu barokowym dokonane w 1715 roku lub w 1718 przez ówczesnego właściciela Christiana Moriz von Hugwitz. W tym czasie pałac uzyskał zwartą formę czworoboku poprzez dobudowę czwartego, południowego skrzydła, którym zamknięto niewielki dziedziniec, na którym założono dwukondygnacyjny krużganek, którego relikty zachowane są przy skrzydle zachodnim, północnym i wschodnim. W drugiej połowie XIX wieku rezydencja została przebudowana przez ówczesnych właścicieli von Sternbergów w stylu klasycystycznym. Zasypano wówczas fosę, otoczenie natomiast zostało ukształtowane na park w stylu angielskim. Wszystkie fasady zostały otynkowane oraz otrzymały boniowanie w partii przyziemia.

        Zamek został zrujnowany w 1945 roku. Do dziś zachowały się mury budowli z wieżą, oraz fragmentami sgraffita i renesansowej kamieniarki.

        Rudnica jest położona 10 km na zachód od Ząbkowic Śląskich w kierunku na Bielawę. Ruiny znajdują się w centrum wsi.

        Zdjęcia wykonano w listopadzie 2005 roku.