Pierwsze wzmianki o dworze obronnym w Rzeszowie pochodzą z roku 1406. Była to budowla wzniesiona przez ród Rzeszowskich. W 1583 roku miasto przeszło w ręce rodu Ligęzów, którzy wznieśli obronną rezydencję  na terenie dzisiejszego zamku. W 1620 roku kasztelan sandomierski Mikołaj Spytek Ligęza przeprowadził jej rozbudowę. Wykorzystując mury dawnej siedziby wzniesiono czteroskrzydłowe założenie z arkadowym dziedzińcem, a także rozpoczęto otaczanie budowli fortyfikacjami bastionowymi. Po śmierci Mikołaja w 1637 roku zamek stał się własnością Lubomirskich. Dzieło rozbudowy i fortyfikowania zamku prowadził Hieronim Augustyn Lubomirski, według projektu Tylmana z Gameren. W XVIII wieku nastąpiła kolejna rozbudowa umocnień. Nad bramą wjazdową wzniesiono wówczas sześciokondygnacyjną wieżę, zwieńczoną hełmem i zbudowano kaplicę.

         W 1820 roku zamek został kupiony przez rząd austriacki i przeznaczony na sąd i więzienie. Na początku XX wieku zamek został rozebrany, a na jego miejscu wzniesiono nowy gmach. Ze starego zamku ocalała tylko wieża i fortyfikacje bastionowe. Dopiero niedawno zamek został odbudowany, stając się siedzibą sądu wojewódzkiego.

         Rzeszów jest stolicą województwa podkarpackiego i jest położony 162 km na wschód od Krakowa. Zamek znajduje się w centrum, na południe od Starego Miasta.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2006 roku.