Murowaną warownię w Sochaczewie wznieśli książęta mazowieccy w czwartej ćwierci XIV wieku na miejscu starszego, drewnianego grodu. W 1467 roku Sochaczew został przyłączony do Korony, zamek zaś stał się siedzibą starościńską. Pod koniec XVI wieku zabudowa dziedzińca była jeszcze drewniana, a murowane były tylko mury obwodowe. Założenie było regularne na planie trapezu z dwiema wieżami, wschodnią i północną.

         Starosta S. Radziejowski przebudował zamek przed 1630 rokiem. na późnośredniowieczną rezydencję. Założenie zostało zniszczone przez Szwedów i następnie częściowo odbudowane. W 1790 roku starosta K.Walewski rozebrał średniowieczne mury i wzniósł na ich miejscu nową siedzibę. W 1794 roku nowa siedziba została zniszczona ostrzałem artyleryjskim przez Prusaków i od tej pory pozostaje w ruinie.

         Sochaczew jest położony 52 km na zachód od Warszawy przy drodze nr 2 do Łowicza. Ruiny znajdują się w zachodniej części miasta, po lewej (południowej) stronie szosy nr 2, na wzgórzu nad prawym brzegiem Bzury.

         Zdjęcia wykonano w kwietniu 2005 roku.