Pierwotny, drewniany zamek w Sycowie źródła wymieniają w 1283 roku jako własność Konrada, księcia oleśnickiego. Na początku XIV wieku przekształcono go w murowaną warownię. Niestety obecnie z powodu braku kompleksowych badań niemożliwe jest dokładniejsze odtworzenie pierwotnego założenia. Wiadomo tylko że był położony na południe od miasta, na kopcu ziemnym otoczonym nawodnioną fosą.

         W XIV wieku zamek został zdobyty przez Kazimierza Wielkiego. Do końca XV wieku Syców był w posiadaniu Piastów oleśnickich, a później należał do królów czeskich. W roku 1489 król Maciej Korwin odbiera Syców księciu oleśnickiemu Konradowi Białemu i tworzy z niego tzw. wolne państwo stanowe, którego pierwszym właścicielem zostaje Jan von Haugwitz.

         W XVI wieku zamek rozbudowano i otoczono fortyfikacjami ziemnymi z 4 bastejami w narożach. Należał po kolei do rodów von Rosental, von Braunów, von Dohnów i na koniec do Bironów. Na przełomie XVI i XVII wieku zbudowano nowy zamek, który prawdopodobnie nie miał charakteru obronnego. Oba zamki były niszczone podczas wojen śląskich w 1742 roku i w 1813 roku, kiedy to pożar zniszczył cały Syców. Stara warownia już od początku XVIII wieku była mocno zrujnowana i została ostatecznie opuszczona po 1750 roku, a drugi zamek przestał istnieć na początku XIX wieku kiedy to w 1808 roku zniwelowano resztki fortyfikacji bastionowych miasta.

         W 1819 roku z inicjatywy księcia kurlandzkiego Gustawa Birona von Curland wzniesiono nowe neogotyckie założenie pałacowe w stylu Tudorów, który został zniszczony w 1945 roku i do dziś został tylko park w stylu angielskim z mauzoleum Bironów i kościołem zamkowym.

         Syców jest położony 27 km na północny-wschód od Oleśnicy, przy drodze nr 8 do Kępna.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2014 roku.