Gotycki zamek w Szymbarku został zbudowany w latach 1378-86 przez kapitułę pomezańską. Warownię wzniesiono na planie trapezu o wymiarach 75 x 92 m od północy i 97 m od południa. Od strony wschodniej umieszczono bramę wjazdową flankowaną przez basztę od północy. Mur obwodowy został wzmocniony ośmioma wieżami, każda inna. Dziedziniec zamkowy jest podniesiony względem poziomu otoczenia zamku o około 10 m. Główny dom zamkowy znajdował się w narożniku północno-zachodnim, rozbudowany później wzdłuż całej kurtyny zachodniej. W czasie wojny trzynastoletniej warownia została częściowo uszkodzona, lecz szybko ją odbudowano.

         Ostatnim biskupem katolickim na zamku był Erchard von Queiss, a po sekularyzacji Prus właścicielami zostali spadkobiercy pierwszego biskupa luterańskiego. W latach 1570-90, Teofil von Polentz, lub jego syn Albrecht, dokonał renesansowej przebudowy warowni. W 1699 roku rezydencja została kupiona przez ród von Fickensteinów i w latach 1717-30 przebudowali oni na cele rezydencjonalne skrzydło wschodnie i wznieśli od północy ujeżdżalnię. Kolejna przebudowa miała miejsce w latach 1857-58, wzniesiono wówczas w części środkowej skrzydła południowego nowy budynek. W latach 1904-34 przeprowadzono modernizację i konserwację rezydencji. W roku 1945 zamek został zniszczony i spalony przez Armię Czerwoną i odtąd pozostaje w ruinie. Zachowały się mury obwodowe z wieżami i bramą wjazdową poprzedzoną mostem. W 1988 roku zamek przejęła fundacja „Widzieć Muzyką”, a od 1997 roku warownia ma nowego właściciela. Podjęto prace budowlane celem odbudowy rezydencji.

         Szymbark jest położony 10 km na północny-wschód od Iławy przy drodze nr 521 do Susza. Zamek znajduje się po lewej stronie szosy, trzeba z niej zjechać asfaltową drogą ok. 1 km.

         Zdjęcia wykonano w styczniu 2006 roku.

         Szymbark latem. Nowe zdjęcia wykonano w czerwcu 2007 roku.