Murowany zamek w Ścinawie został wzniesiony w drugiej ćwierci XIV wieku, na miejscu starszego założenia wzmiankowanego w XIII wieku. Nie znamy ukształtowania przestrzennego warowni, ale wiadomo na pewno że był otoczony wałami i fosą zasilaną wodą z Zimnicy oraz mokradłami. Zamek pełnił funkcję jednej z siedzib książąt legnickich. W 1343 roku zamek został zdobyty i zniszczony przez Kazimierza Wielkiego. Następnie odbudowany zamek przejął Konrad Oleśnicki i aż do końca XV wieku był on siedzibą książąt piastowskiej linii oleśnicko-wołowsko-ścinawskiej. W 1492 roku miasto przeszło pod zwierzchnictwo czeskie, a w 1526 roku trafiło w ręce Habsburgów, natomiast zamek stał się własnością rycerską. W 1557 roku warownia została rozbudowana.

         Zamek został zniszczony w 1628 roku, podczas wojny trzydziestoletniej i już go nie odbudowano. Na jego miejscu w 1757 roku postawiono dwukondygnacyjny barokowy dwór zwany Georgendorferschloss, zapewne wykorzystując fragmenty murów zamkowych. Pod koniec XIX wieku dwór został przebudowany przez radcę królewskiego Bernharda von Löppera w neorenesansowy pałac, w którym w czasie badań w 1932 roku natrafiono w piwnicach i na piętrze na fragmenty murów gotyckich pochodzących zapewne z zamku. Podczas drugiej wojny światowej pałac został zniszczony i do dzisiaj nie pozostał na powierzchni żaden ślad po zamku ani też po pałacu. Obecnie miejsce to jest porośnięte drzewami i krzakami, a częściowo (od wschodu) zalane przez rzekę Zimnicę, która zmieniła koryto.

         Ścinawa jest położona 16 km na wschód od Lubina, przy drodze nr 36 do Rawicza.

         Zdjęcia wykonano w lipcu 2009 roku.