Pierwotny, gotycki zamek w Nowęcinie zbudował w 1497 roku starosta słupski Klaus Wejher, który przeniósł tu swoją siedzibę z Łeby. Była to trójskrzydłowa budowla rozplanowana na rzucie kwadratu, otoczona wałem i fosą. Skrzydło południowe, podpiwniczone i dwukondygnacyjne, stanowiło front budynku. Na przedłużeniu skrzydła wschodniego stała kaplica zwana Jeruzalem.

         Przez kilka wieków Nowęcin stanowił siedzibę rodu Wejherów, z którego wywodziło się wielu pomorskich dostojników. Dokładne dzieje zameczku nie są jednak znane. Prawdopodobnie ucierpiał w czasie szwedzkich najazdów i kilkakrotnie był odbudowywany. W 1781 roku majątek został sprzedany rodzinie von Somnitz i od tego czasu aż do 1945 roku często zmieniał swoich właścicieli. W 1801 roku Nowęcin kupiła rodzina Schreder, następnie von Pawele, Krockow-Mathy, Kramer, później rodzina Strautz. Na przełomie XIX i XX wieku, za czasów Strautzów rozbudowano folwark.

         W 1909 roku, kolejny właściciel, Leon Ritzke gruntownie przebudował średniowieczny zamek, przekształcając go w pałac. Przebudowano gotyckie skrzydła budowli z kaplicą, oraz dostawiono skrzydło z wieżą oraz dobudówkę z podcieniem. Przekształceniu uległy także wnętrza budowli, a elewacje otrzymały skromny neogotycki wystrój architektoniczny. Zmiany wprowadzono również w bezpośrednim otoczeniu budynku, ale do dziś zachowały się ślady średniowiecznych fos i wałów. Później dobra przeszły w ręce rodziny Blankensee, a w okresie międzywojennym (do 1945 r.) rodziny Rompler. Po II wojnie światowej pałac był użytkowany przez PGR. W latach 60-tych XX wieku obiekt odnowiono z przeznaczeniem na ośrodek wypoczynkowy, zaś w 1999 roku wykupiony został przez państwo Wotów, którzy go odrestaurowali i adoptowali na stylowy hotel i restaurację. Wskutek wielu przebudów obiekt upodobnił się do trzyskrzydłowego, piętrowego i niestety bezstylowego pałacu, nad którym dominuje wysoka, czworoboczna wieża wzniesiona w północnym narożniku. Na szczycie wieży zwieńczonej dachem namiotowym znajduje się platforma widokowa. Jedną z piwnic skrzydła zachodniego, sklepioną kolebkowo, zamieniono na winiarnię. Skrzydło wschodnie, powstałe z dawnej kaplicy, zajmuje jedna, wysoka sala, w której można zobaczyć inskrypcję dziękczynną Ernesta Wejhera. Całość jest otoczona częściowo zasypaną fosą oraz parkiem krajobrazowym o powierzchni około 2 ha. Od wschodu z parkiem graniczy dawny folwark, w skład którego wchodzą XIX-wieczne stajnie, spichlerze i czworaki.

         Nowęcin położony jest w odległości około 2 km na wschód od Łeby, nad Jeziorem Sarbsko.

         Zdjęcia wykonano w maju 2013 roku.