Obecny wygląd dworu i całe ukształtowanie zespołu dworsko – parkowego pochodzi z przebudowy starszego założenia Jackowskich, którego dokonał w 1853 roku Johann Gotlieb Eduard Zielcke. Z pierwotnego założenia zachowały się do dziś niektóre elementy kompozycyjne, m.in. wewnętrzny trakt komunikacyjny oddzielający część mieszkalno – wypoczynkową i gospodarczą. Powstały wówczas dwór jest piętrową, wysoko podpiwniczoną budowlą, wzniesioną na planie prostokąta, nakrytą niskim, czterospadowym dachem z belwederem. W osi elewacji frontowej usytuowano ryzalit wejściowy, poprzedzony schodami, zwieńczony łukowatym szczytem. Wytyczono również nowy park o kształcie regularnego prostokąta z półkolistym podjazdem na osi dworu z wydzielonym sadem i ogrodem warzywnym od strony południowej.

          W 1880 roku całą posiadłość przejął Bank Kredytowy Boden. W 1883 roku dwór z majątkiem nabył Alfons Amorti. Kolejny właściciel, Robert Hermann, w 1893 roku odsprzedał Lisewo Heinrichowi Gumzowi. W latach 20-tych Lisewo wraz z dworem nabył niejaki Kranthig (Kranzig), który dzierżył dobra do 1945 roku. Po II wojnie światowej znacjonalizowanym majątkiem zarządzał miejscowy PGR. Dwór pełnił wówczas funkcje mieszkaniowe, co doprowadziło do jego dewastacji. Na początku XXI wieku nowy właściciel rozpoczął remont obiektu. Obecnie pięknie odrestaurowana budowla z zadbanym parkiem pełni funkcje obiektu hotelowo-konferencyjnego. 

          Lisewo jest położone 14 km na północny-zachód od Wejherowa, przy lokalnej drodze do Gniewina. Dwór znajduje się w centrum wsi, na wzniesieniu, po prawej stronie drogi.

          Zdjęcia wykonano w maju 2013 roku.