Klasycystyczny dwór w Nidku został wybudowany na przełomie XVIII i XIX wieku, prawdopodobnie przez rodzinę Bobrowskich, którzy przejęli majątek na własność w 1783 roku. Murowany z cegły i otynkowany budynek założony został na planie wydłużonego prostokąta. Jest to budowla parterowa, asymetryczna, posadowiona na wyodrębnionym odsadzką cokole, nakryta dachem dwuspadowym z dwiema facjatami nad sienią. Facjata od frontu zwieńczona jest ozdobną ścianką attykową. Pierwotnie przed facjatą frontową znajdował się dwukondygnacyjny ganek, wsparty w kondygnacji dolnej na dwóch drewnianych kolumnach i półkolumnach przyściennych, a w górnej na czterech słupkach. Został on zlikwidowany podczas remontu pod koniec lat 80-tych XX wieku. Obecnie nad wejściem frontowym znajduje się pulpitowy daszek wsparty na dwóch drewnianych słupkach. Przy wejściu od strony fasady północnej usytuowano drewniany, przeszklony ganek o konstrukcji szkieletowej. Wnętrze dworu jest dwutraktowe, z sienią na przestrzał, przesuniętą nieco w stosunku do osi środkowej. Dwór był otoczony niewielkim parkiem krajobrazowym, po którym niewiele się zachowało. Niegdyś przed frontem dworu znajdował się ogród ozdobny, a od północy niewielki sad.

          W drugiej połowie XIX wieku właścicielami dworu była rodzina Górniaków, a na początku wieku XX właścicielem został Jan Walica. W 1926 roku posiadłość nabyli bracia Michał i Adam Dembieńscy, którzy mieszkali tu do 1939 roku. Podczas wojny zarządzali nim Niemcy. W 1945 roku dwór przeszedł pod zarząd Nadleśnictwa Andrychów, do roku 1975 siedzibę miało tu Leśnictwo w Nidku, a od 1978 do 1986 roku dwór nie był użytkowany i niszczał. Po przeprowadzeniu remontu w latach 1986-89 umieszczono tu przedszkole. Obecnie dworek w Nidku znajduje się w prywatnych rękach i jest remontowany.

          Nidek jest położony 6 km na północ od Andrychowa, przy lokalnej drodze do Głębowic.

          Zdjęcia wykonano we wrześniu 2014 roku.