Barokowy pałac w Oborach powstał w latach 1681-88, w miejscu starszego drewnianego dworu, z inicjatywy Jana Wielopolskiego. Rezydencja powstała najprawdopodobniej wg projektu Tylmana z Gameren lub jego ucznia. Była to parterowa budowla, wzniesiona na rzucie prostokąta, nakryta łamanym dachem polskim, odmiany krakowskiej. Nad drzwiami umieszczono herb Wielopolskich – „Starykoń”, będący heraldyczną odmianą „Topora” czyli „Starży”. Wielopolski poślubił Marię Annę D’Arquien, która była siostrą królowej Marysieńki, żony Jana III Sobieskiego. W krótkim czasie Jan otrzymał nominację na Kanclerza Wielkiego Koronnego. W roku 1688, będący w skrytej opozycji i w spisku politycznym (z Sapiehami i Ogińskim) wobec Jana III, Wielopolski nagle i w nie całkiem wyjaśnionych okolicznościach zmarł – przypuszczalnie w Oborach, a owdowiała Maria Anna spaliła pospiesznie najbardziej kompromitujące męża papiery. W latach 1785-91 na zlecenie Urszuli Wielopolskiej de domo Potockiej miał miejsce remont pałacu. Zmieniono dach na mansardowy. Umieszczono w nim okna w rokokowych blaszanych obramieniach. Sufity opatrzono w profilowane gzymsy. Przeprowadzono remont kominków i obramień drzwiowych. Malarz Szmuglewicz był autorem plafonu zlokalizowanego w jednym z narożnych pokojów. Po śmierci Urszuli Wielopolskiej właścicielem dóbr stał się hrabia Kasper Potulicki herbu Grzymała.

Na zlecenie następnych Potulickich – w roku 1893 architekt warszawski Władysław Marconi dobudował do pałacu kaplicę, nieco zmodernizował wnętrza oraz przeniósł na tył budynku schody prowadzące na pierwsze piętro.

Potuliccy byli właścicielami dóbr do 1944 roku. Wówczas usunęły ich z majątku niemieckie władze za udział Jana, Teresy i Anny w powstaniu warszawskim. Pałac jest budynkiem murowanym, parterowym, z mieszkalnym poddaszem. Układ wnętrz jest dwutraktowy, z holem, sienią, klatką schodową na osi. W zespole pałacowo-parkowym siedzibę ma Dom Pracy Twórczej Związku Literatów Polskich im.Bolesława Prusa. Przy rezydencji poza pałacem znajdują się następujące obiekty :

– oficyna podworska wzniesiona po połowie XVIII wieku staraniem Hieronima Wielkopolskiego, restaurowana przez Potulickich;

– dawna stajnia wzniesiona w drugiej połowie XVIII wieku, przebudowana na mieszkanie i pomieszczenia gospodarcze;

– park krajobrazowy z XVIII wieku ze stawami, przekomponowany po 1945 r. z pomnikami przyrody;

– budynki gospodarcze z XIX wieku: (czworaki, gorzelnia, browar, magazyn zbożowy).

Obory są położone 19 km na południe od centrum Warszawy, po wschodniej stronie drogi nr 724 z Wilanowa do Słomczyna. Pałac znajduje się przy ulicy Literatów.

Zdjęcia wykonano w kwietniu 2015 roku.