Klasycystyczny pałac w Bukowcu powstał w wyniku przebudowy, która rozpoczęła się 1790 roku, z inicjatywy hrabiego Friedricha Wilhelma von Reden. Pracami, trwającymi do końca XVIII wieku, kierował prof. Friedrich Rabe z Berlina. Pierwotny pałac miał styl śląskich pałaców renesansowych i był otoczony fosą.  Podczas przebudowy zmianie uległa fasada, rozebrana została wieża, a pałac nabrał stylu klasycystycznego. Powstała wtedy dwukondygnacyjna rezydencja z wysokim parterem, założona na planie czworoboku. W narożniku od południa i zachodu znajdują się dwa ryzality wieżowe. Całość nakryta została dachem mansardowym. Wejście do pałacu w elewacji głównej zdobi portal poprzedzony wysokimi schodami. Między kondygnacjami występuje listwowy gzyms. Okna mają proste bramowania. Wewnątrz pałacu zachowały się sztukaterie na parterze i na pierwszym piętrze. Istnieją także stiuki na sklepieniach w tzw. Sali Księżycowej na I piętrze i Sali Słonecznej. We wnętrzach pałacu znajdowały się zbiory kunsztownej porcelany, mebli oraz inne przedmioty o wartości artystycznej. W 1800 roku hrabia von Reden zmodernizował także folwark, wznosząc szereg nowych budowli, takich jak browar, Dom Zarządu, stajnie, owczarnie, stodołę oraz trafo-stację. Stare zabudowania gospodarcze zostały rozebrane, nowe zaś ustawiono za pałacem po to, by nie stały na osi widokowej w kierunku Karkonoszy. Twórcą projektu był uczeń Carla Gotharda Langhansa, Carl Gottfried Geisler. W czasie przebudowy pałacu został założony park. Znajdowały się w nim różne budowle, m.in. powstałe w 1802 roku sztuczne ruiny opactwa (gdzie pochowano hrabiego i jego żonę) wg projektu Rabego. Reden zatrudnił cenionego twórcę ogrodów Hansa Carla Walthera, którego dom wzniesiony został w 1797 roku na terenie parku.

          W dniu 9 sierpnia 1802 roku hrabia poślubił 28 letnią Friederikę. Po jej przybyciu do Bukowca, wzniesiono dla niej pawilon z otwartym kolumnowym portykiem, gdzie zbierano się na herbatę, oraz dom kąpielowy, wieżę strażniczą oraz sztuczne ruiny małego amfiteatru w stylu rzymskim. Hrabia von Reden zmarł 3 lipca 1815 roku. Został pochowany, wedle swego życzenia, w opactwie w Bukowcu. Wdowa Friederika odziedziczyła posiadłość i rozpoczęła, poprzez Towarzystwo Biblijne, niesienie charytatywnej pomocy dla dzieci. W 1817 roku, podczas ciężkiej głodowej zimy, utworzyła jadłodajnię, urządziła także aptekę zielarską. Friederike von Reden zmarła 14 maja 1854 roku, przeżywszy 80 lat. Została pochowana obok swojego męża w krypcie opactwa.

          Po jej śmierci majątek odziedziczyła jej siostrzenica Maria Karolina von Rotenhan. Po niej właścicielem posiadłości został najmłodszy syn Marii Karoliny, pruski rotmistrz Hermann von Rotenhan. Ostatni właściciel, Friedrich von Rotenhan zarządzał majątkiem do 1945 roku. Po II wojnie światowej w pałacu utworzono szkołę, następnie dom wczasowy Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej. Później kolejno istniały tam szkoła weterynaryjna i dom spotkań dla młodzieży. W 1984 roku pałac był siedzibą Akademii Rolniczej. Dopiero w 1999 roku rozpoczęły się prace konserwatorskie. W ostatnich latach XX wieku gospodarzem obiektu został Związek Gmin Karkonoskich, który w zabytku uruchomił swoje biura. 

          Bukowiec jest położony 11 km na południowy-wschód od centrum Jeleniej Góry, po wschodniej stronie drogi nr 367 do Kowar. Do wsi najlepiej zjechać w miejscowości Kostrzyca. Pałac usytuowany jest przy drodze z Bukowca do Krogulca.

          Zdjęcia wykonano w lutym 2012 roku.