Pałac w Dalkowie wzniesiono w 1596 roku dla rodziny von Glaubitz, w których posiadaniu znajdował się do połowy XVIII wieku. W 1742 roku posiadłość powiększoną o barokowe skrzydło północne kupuje rodzina von Stosch. W połowie XIX wieku następuje klasycystyczna przebudowa rezydencji przez nowego właściciela Ernesta Heimana. Kolejna przebudowa ma miejsce w latach 1907-12, przez Richarda von Hindersina. Dobudowano wówczas taras i nowy pawilon. W latach 30-tych XIX wieku od strony zachodniej i północnej pałacu założono ogród otoczony murem.

Ostatecznie powstała budowla rozplanowana na rzucie litery L, dwukondygnacyjna, częściowo podpiwniczona, zbudowana z kamienia i cegły, nakryta dachem wielospadowym z lukarnami. W osi fasady usytuowano portal wejściowy z szerokim gankiem kamiennym i ażurową kamienną balustradą. Zachowała się oryginalna stolarka drzwiowa i okienna. Wnętrza zachowały częściowo dawny wystrój; sień z drewnianą boazerią i kominkiem.

Ostatnią właścicielką w latach II wojny światowej była Ilse Munch. Pałac w dobrym stanie przetrwał zawieruchę wojenną. Po wojnie mieściły się w nim biura PGR-u. Obecnie zdewastowaną budowlę remontuje, począwszy od dachu, prywatny inwestor.

Dalków jest położony 20 km na zachód od Głogowa. Z drogi nr 3 do Nowego Miasteczka należy skręcić w prawo w miejscowości Gaworzyce. Pałac znajduje się w centrum wsi.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2007 roku.

  • Widok ogólny

  • Elewacja boczna

  • Kartusz herbowy nad wejściem

  • Elewacja tylna

  • Elewacja tylna

  • Elewacja boczna

  • Elewacja frontowa i boczna