Neoklasycystyczny, murowany pałac w Jezierzycach został zbudowany w drugiej połowie XIX wieku, być może z inicjatywy barona Gustawa von Puttkamera, który w 1858 roku odkupił majątek od radcy Schultego za sumę 85 tysięcy talarów. 

W 1912 roku rezydencja została przebudowana. Od tamtej pory do dnia dzisiejszego pałac zachował się praktycznie w niezmienionej formie. Założenie składa się z parterowego korpusu głównego, dwukondygnacyjnego skrzydła dostawionego do lewej strony korpusu i czterokondygnacyjnej wieży dostawionej do skrzydła. Całość została wzniesiona na rzucie prostokąta i nakryta czterospadowym dachem. W osi korpusu znajduje się dwukondygnacyjny ryzalit wejściowy, zwieńczony trójkątnym szczytem. Przed pałacem znajduje się podjazd honorowy, a całość jest otoczona parkiem krajobrazowym.

W 1873 roku baron przekazał majątek w zarząd synowi, Georgowi, następnie zaś, w 1878 roku sprzedał mu go. Georg von Puttkamer nie miał synów, wobec czego w 1891 roku majątek przypadł w udziale jego bratu Albrechtowi. Po śmierci Albrechta w 1924 roku dobra przeszły na własność jego 19-letniego wówczas syna, Albrechta-Jascow, który władał tu do II wojny światowej. Obecnie pałac pełni funkcje mieszkaniowe.

Jezierzyce są położone 6 km na północny-wschód od Słupska, przy lokalnej drodze do Grąsina.

Zdjęcia wykonano w maju 2014 roku.