Neoklasycystyczny pałac w Karżnicy wybudowany został w drugiej połowie XIX wieku z inicjatywy rodu von Puttkamerów.

Dwukondygnacyjną, podpiwniczoną budowlę wzniesiono na planie wydłużonego prostokąta i nakryto dachem czterospadowym. W osi elewacji frontowej znajduje się trójosiowy ryzalit, zwieńczony trójkątnym szczytem z okrągłym oknem, poprzedzony wejściowym z tarasem. W narożnikach ryzalitu znajdują się pilastry toskańskie. Od wschodu do rezydencji przylega niesymetrycznie usytuowany ganek, a od północnego-wschodu jednokondygnacyjna, podpiwniczona oficyna zbudowana na planie prostokąta, nakryta dachem naczółkowym. Od południa znajduje się niewielka jednokondygnacyjna przybudówka, nakryta dachem pulpitowym. Wszystkie elewacje są boniowane i podzielone pilastrami toskańskimi w wielkim porządku. Wewnątrz, na osi środkowej pałacu, znajduje się dwukondygnacyjny hall z galerią na piętrze i klatką schodową w części zachodniej. Pałac fasadą zwrócony jest w kierunku zachodnim. Od północy znajduje się podwórze gospodarcze. Całość jest otoczona ośmiohektarowym parkiem krajobrazowym, który od wschodu przecina rzeka Karżniczka. Park i pałac są ogrodzone od zachodu i południa pierwotnym murem kamiennym, przerwanym obecnie w wielu miejscach, i siatką od północy, a od wschodu murem z prefabrykatów betonowych.

Pałac był w posiadaniu rodziny Puttkamerów do II wojny światowej. Po 1945 roku pełnił funkcje mieszkaniowe. Obecnie po przeprowadzonym remoncie i po zapewnieniu obecnym mieszkańcom lokali zastępczych pałac przeznaczony zostanie na sprzedaży.

Karżnica jest położona 21 km na wschód od Słupska, 1 km na południe od drogi nr 6 do Lęborka. Założenie jest położone w północnej części wsi, po wschodniej stronie głównej drogi wiejskiej.

Zdjęcia wykonano w maju 2014 roku.