Pałac w Lubniewicach tzw.”Stary Zamek” został zbudowany w 1793 roku przez rodzinę Waldów na miejscu średniowiecznego warownego dworu. W 1846 roku został przebudowany w stylu neoklasycystycznym.

Pałac jest budowlą założoną na planie wydłużonego prostokąta, nakrytą dachem naczółko­wym. Elewacje długie: północna i południowa są symetryczne, dziewięcioosiowe, z trójo­siowym pseudoryzalitem w centrum, w którym od strony parku umieszczono wejście do sali balowej. Brama wjazdowa od wschodu prowadzi do głównego wejścia, które umieszczo­no w dobudowanym klasycyzującym szczycie. Jego pięcioosiowa fasada jest wyróżniona płytkim, trzykondygnacyjnym ryzalitem, poprzedzonym kolumnowym gankiem, zwień­czonym konchą balkonową na drugiej kondygnacji. Ściany boczne ryzalitu na parterze, z ośmiopolowymi oknami są boniowane, natomiast na dwóch wyższych kondygnacjach zdobią pary pilastrów kolumnowych, otaczających otwory okienne. Wnętrze pałacu roz­planowano w układzie dwutraktowym z dwiema klatkami schodowymi w narożnikach północno-wschodnim i południowo-zachodnim. Pomieszczenia reprezentacyjne znajdu­ją się od strony parku. Pałac jest otoczony parkiem krajobrazowym.

W XIX wieku pałac należał do przedstawicie­li połączonych rodzin von Waldow i von Reitzenstein. Karl Friedrich Ernst Edward von Waldow und Reitzenstein przekształcił w 1865 roku majątek w ordynację (majorat). Po roku 1945 budynek pełnił rolę szkoły, a następnie ośrodka wypoczynkowo-rekreacyjne­go. Później przez wiele lat pozostawał w dzierżawie, nieużytkowany i nieremontowany, stopnio­wo niszczał. Obecnie pałac znajduje się w rękach prywatnych.

Lubniewice są położone 30 km na południe od Gorzowa Wielkopolskiego przy drodze nr 136 do Sulęcina. Pałac znajduje się przy wschodnim brzegu jez. Lubiąż, tuż przy szosie.

Zdjęcia wykonano w maju 2006 roku