Pierwotnie barokowy pałac w Łojowicach został wzniesiony w XVIII wieku. W XIX wieku został powiększony o skrzydło północne, być może staraniem rodu von der Recke-Volmerstein. Przed 1894 rokiem posiadłość w Łojowicach zakupił Johann Gottlieb Walter, którego spadkobiercy na przełomie XIX i XX wieku przebudowali siedzibę w stylu neorenesansu francuskiego.

Obecnie jest to piętrowa, dwuskrzydłowa budowla nakryta dachem mansardowym z lukarnami. Od południa znajduje się wejście główne poprzedzone balkonem wspartym na kwadratowych, murowanych słupach. Nad wejściem w osi pałacu znajduje się niewielka wieżyczka z tarasem widokowym. Z lewej strony pałacu wzniesiono niewielką, parterową dobudówkę z tarasem. Od północy budowlę okala zdziczały park z XIX wieku.

W 1914 roku ówczesna właścicielka Elisabeth Walter wyszła za mąż za barona Herberta von Carnap. Elisabeth zmarła w 1920 roku. Dziedzicem dóbr do 1945 roku został jej syn, baron Leopold von Carnap. W czasach PRL-u rezydencja pełniła funkcje biurowe i mieszkalne. Po upadku PGR-u w latach dziewięćdziesiątych dwudziestego stulecia pozostawała w gestii agend rządowych. Obecnie w zaniedbanym pałacu mieszczą się biura gospodarstwa rolnego.

Łojowice są położone 14 km na północny-zachód od Grodkowa, przy drodze nr 378 do Strzelina. Pałac znajduje się w centrum wsi po prawej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w marcu 2008 roku.