Neoklasycystyczny, murowany dwór w Małym Garcu został zbudowany pod koniec XIX wieku, z fundacji niemieckiej rodziny Loewenthalów.

Dwukondygnacyjny, podpiwniczony obiekt został założony na planie prostokąta i nakryty czterospadowym dachem. W elewacji frontowej znajduje się pozorny ryzalit, zwieńczony trójkątnym szczytem, poprzedzony kolumnowym gankiem, a z jego prawej strony dostawiono parterową, murowaną dobudówkę. W elewacji ogrodowej na osi usytuowano werandę z kamiennymi schodami do ogrodu. Budynek dworu posiada ceglane detale architektoniczne zdobiące elewacje: lizeny, prosty gzyms cokołowy i arkadowy fryz podokapowy. Całość jest otoczona parkiem naturalistycznym z eliptyczną polaną na osi dworu oraz niedawno odkrytą lodownią. W południowej części założenia parkowego znajdują się niewielkie budynki gospodarcze: kuźnie i gołębnik nad stawem. Dwór usytuowany jest centralnie na pograniczu folwarku i parku.

Na początku lat 20–tych XX wieku majątek został sprzedany rodzinie Radzymińskich, którzy to gospodarowali nim wzorcowo do wybuchu II wojny światowej. Po wyzwoleniu majątek stał się własnością Skarbu Państwa. Na jego bazie utworzony został PGR. Działalność państwowego gospodarstwa przyczyniła się do częściowej utraty zabytkowego charakteru posiadłości jak i też do znacznego zubożenia jej części parkowej. W czerwcu 1994 roku gospodarstwo wraz z częścią dworsko-parkową przejął prywatny właściciel, który pozwala obfotografować rezydencję. 

Mały Garc jest położony 13,5 km na południe od Tczewa, 3,5 km na wschód od drogi nr 91 (najlepiej zjechać za Subkowami lub w Gręblinie).

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2012 roku.