Neoklasycystyczny pałac w Michorzewie został zbudowany około 1910 roku dla rodziny Szczanieckich, która mieszkała tu do wybuchu II wojny światowej.

Dwukondygnacyjna, murowana i otynkowana budowla została wzniesiona na planie zbliżonym do litery „H”, z dwoma skrajnymi dwuosiowymi pseudoryzalitami zarówno w elewacji frontowej jak i ogrodowej. W osi elewacji frontowej znajduje się monumentalny czterokolumnowy portyk koryncki wielkiego porządku, zwieńczony trójkątnym frontonem. W portyku poprzedzonym jednobiegowymi schodami znajduje się wejście główne prowadzące do hallu i klatki schodowej, ozdobionych bogata boazerią. Elewacje rezydencji w narożach są boniowane, a całość zwieńczona u góry gzymsem i balustradową attyką. Obiekt nakryto dachem dwuspadowym, krytym dachówką. Całość znajduje się w otoczeniu parku krajobrazowego o powierzchni 4,3 ha z I połowy XIX wieku. 

W roku 1946 Michorzewo zostało przejęte przez skarb Państwa Polskiego. W czasach PRL-u przez 30 lat w pałacu mieściły się biura miejscowego PGR-u. Pałac w dobrym stanie, przeszedł w lipcu 1998 roku w posiadanie Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego. Obecnie mieści się w nim Ośrodek Rehabilitacyjno-Szkoleniowy. 

Michorzewo jest położone 7,5 km na północ od Opalenicy, przy lokalnej drodze do Lwówka. Wieś znajduje się 1,5 km na południe od autostrady A-2.

Zdjęcia wykonano w maju 2011 roku