Pierwszy pałac w Ostromecku, zwany „Myśliwskim”, został wybudowany  w latach 1730-40 w stylu saskiego rokoka z inicjatywy kasztelana płockiego, Bogdana Teodora Mostowskiego herbu Dołęga. W latach 1758-66 pałac został przebudowany na reprezentacyjną rezydencję przez jego syna, Michała.

Jest to trzykondygnacyjna budowla, wzniesiona na planie zbliżonym do kwadratu, nakryta podwójnie łamanym dachem zdobionym rzeźbą orła z trójkątnym tympanonem w fasadzie oraz wystawkami w elewacji ogrodowej. Główne wejście z niewielkim balkonem usytuowano w pseudoryzalicie ozdobionym pilastrami. Niegdyś odbywały się tu spotkania myśliwych oraz pikniki kończące polowania, dlatego pałac nazwano „Myśliwskim”. 

W latach 1832-40 w środkowej części parku wzniesiony został „Nowy Pałac” w stylu neoklasycystycznym, według projektu architekta Karla Friedricha Schinkla, z fundacji Jakuba Martina Schonenborna. Ta okazała budowla powstawała etapami. Pracę rozpoczął Jakub Marcin Schoenborn, zaś rozbudową zajął się jego syn Jakub Gottlieb oraz jego następcy. Pracami budowlanymi kierował Artur Goebel, stolarkę wykonał cieśla z Dolnej Grupy Kauffmann, oprawę plastyczną malarz Arndt. 

Powstała wówczas budowla składa się z piętrowego korpusu głównego, wzniesionego na planie prostokąta, nakrytego czterospadowym, płaskim dachem. Wnętrze korpusu jest dwutraktowe z westybulem i połączonym z nim salonem ogrodowym oraz połączonymi amfiladowo pomieszczeniami po bokach. Od strony północnej znajduje się klatka schodowa, a od południa w narożniku lekko ściętym mieści się ośmiokątny aneks kaplicy. Lewa przybudówka to dwukondygnacyjny pawilon o kształcie kwadratu, połączony wąskim łącznikiem z korpusem. Niezbyt rozbudowany układ wnętrz objął dwa trakty pomieszczeń rozdzielone wewnętrznym korytarzykiem. Pokoje połączone są ze sobą według zasady amfiladowej. Od wschodu na środku traktu frontowego umieszczono klatkę schodową i główne drzwi wejściowe. Od frontu na osi ryzalitu umieszczono klatkę schodową, uwidocznioną na zewnątrz półkolistym występem. Występ ten jest trzykondygnacyjny i ponad ścianami elewacji przechodzi w nakrytą blaszanym hełmem wieżyczkę. W dolnych partiach mieści się portal, wydzielony gzymsem kordonowym, zwieńczony trójkątnym tympanonem. Poniżej pomiędzy dwoma herbami rodu von Alvensleben – trzy róże – ustawiono datę ukończenia budowli – 1891. Ostatnim obiektem wchodzącym w skład „Nowego Pałacu” jest sala balowa, która została wybudowana w latach 1905-12 według projektu poznańskiego architekta Henryka Spiera. W północnej ścianie aneksu mieszczącego salę balową, znajduje się wejście poprzedzone klasycznym portykiem kolumnowym. W dolnej części między kolumnami umieszczono tralkową balustradę. Około 1912 roku powstał obszerny taras przed elewacją wschodnią. Składa się z dwóch partii – szerokiej, wyniesionej i wspartej murem oporowym oraz mniejszej, wydzielającej murkiem niewielki obszar wokół ryzalitu z wejściem do pałacu. Ściany tarasów dzielą na osi elewacji pałacu dwa proste biegi schodów, z ornamentyką klasycyzującą oraz czterema sylwetkami gryfów na postumentach. Oba pałace, połączone łącznikiem, są otoczone przez parki: ogród włoski oraz park w stylu angielskim. 

Rodzina Schonenbornów była właścicielem majątku do 1890 roku, a po nich dobra do 1945 roku dzierżyła rodzina von Alvensleben. W latach 1939-45 dobrami ostromeckimi zarządzało wschodnio-niemieckie Towarzystwo Zagospodarowania Wsi, a po wojnie przejął je Skarb Państwa. W 1946 roku Komisja Likwidacyjna mienia poniemieckiego przydzieliła założenie Zakładowi Głuchych, który gospodarzył tutaj aż do końca 1985 roku. W „Starym Pałacu” mieściła się szkoła a w „Nowym” internat i biura. Od 1985 roku „Stary Pałac” przejęła Filharmonia im. Ignacego Paderewskiego, tworząc tu swoją filię. W pałacu zgromadzono kolekcję (125 pozycji) współczesnego malarstwa i grafiki polskiej oraz zbiór 50 zabytkowych pianin i fortepianów. Od lat 90 organizowane są tu recitale fortepianowe i wokalne oraz koncerty kameralne, które odbywają się w plenerze przed „Nowym Pałacem”. W 1996 roku „Nowy Pałac” przejął Urząd miasta Bydgoszczy, który otworzył tu hotel i salę, gdzie odbywają się spektakle operowe i teatralne.   

Ostromecko jest położone 13 km na wschód od Bydgoszczy, przy drodze nr 551 do Unisławia. Zespół pałacowo-parkowy znajduje się c centrum miejscowości po północnej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2011 roku.