Klasycystyczny pałac Mielżyńskich powstał z przebudowy kamienicy mieszczańskiej na początku XIX wieku, według projektu architekta Henryka Ittara, z fundacji Maksymiliana Mielżyńskiego. Nadano mu wówczas reprezentacyjne formy, wzorowane na pałacu Działyńskich, choć w przeciwieństwie do niego oprócz apartamentów właściciela posiadał także pomieszczenia przeznaczone na wynajem.

Powstała trójkondygnacyjna, narożna budowla wzniesiona na planie prostokąta, nakryta czterospadowym dachem. W skromnej fasadzie uwagę zwracają proste pilastry, wysunięty gzyms i wysoka attyka zwieńczona herbem, który jest podtrzymywany przez dwa lwy. W fasadzie frontowej umieszczono herb Mielżyńskich. 

W 1800 roku budynek sprzedano i ponownie przebudowano na kamienicę lokatorską. Umieszczona na fasadzie tablica upamiętnia pobyt twórcy legionów polskich we Włoszech generała Jana Henryka Dąbrowskiego i autora hymnu narodowego Józefa Wybickiego. Zatrzymali się tu w 1806 roku, gdy przybyli by zorganizować zwycięskie powstanie przeciw pruskiemu zaborcy. Pałac został całkowicie zniszczony podczas walk w 1945 roku. Odbudowano go w stylu klasycystycznym w latach 1954–57 i przekazano wojewódzkiemu zarządowi PTTK, który miał w nim swoją siedzibę. Od tego czasu w pałacu znajdował się również Dom Turysty. W styczniu 2011 roku właścicielem obiektu stała się formalnie spółka „Pałac Mielżyńskich”, która odkupiła go od spadkobierców rodziny Mielżyńskich w roku 2006.

Pałac Mielżyńskich znajduje się w centrum Starego Miasta w Poznaniu, przy Starym Rynku 91.  

Zdjęcia wykonano w maju 2015 roku.