Renesansowy pałac Górków w Poznaniu powstał w latach 1547-49 w wyniku przebudowy zespołu kamienic późnogotyckich.Przebudowę  zrealizował Andrzej II Górka. 

W wyniku przebudowy powstała rezydencja miejska wzniesiona na planie prostokąta o proporcjach 1:2. Wzdłuż krótszych boków prostokąta zlokalizowano budynki mieszkalne, każdy o jednotraktowym, dwuwnętrzowym układzie. Od wschodu – od strony ul. Klasztornej – połączyło je skrzydło bramne (zachował się renesansowy portal), a wewnątrz, na pustej przestrzeni pomiędzy nimi, założono kwadratowy arkadowy dziedziniec. Pałac posiadał wiele niespotykanych rozwiązań architektonicznych takich jak ogród (taras z sadzawką) na dachu.

Andrzej II, jako luteranin użyczał sal pałacowych na nabożeństwa i synody swoim współwyznawcom oraz braciom czeskim, jednak, gdy jedna z powodzi zalała nieomal wszystkie kościoły w Poznaniu udzielił również gościny katolikom, sprowadził ambonę i ławki, a ściany kazał obić kosztowną tkaniną (co było sprzeczne z ascetycznym luteranizmem, który sam wyznawał). Po śmierci Stanisława, brata Andrzeja II, ostatniego z rodu, pałac przeszedł w ręce Wojciecha Czarnkowskiego (męża siostry Stanisława – Barbary), od którego w 1596 nabyła go Rada Miasta Poznania, która sprzedała go w 1605 roku benedyktynkom z Chełmna, które po przebudowie zmieniły go na klasztor. Pałac pełnił tę funkcję do kasaty zakonu w 1828 roku. Gmachy poklasztorne zostały wówczas przeznaczone na alumnat Gimnazjum św. Marii Magdaleny, a sześć lat później zostały przekazane fundacji szkolnej, założonej przez księżną Ludwikę z Hohenzollernów, żonę namiestnika Antoniego Radziwiłła. W latach 1834-80 był siedzibą żeńskiej szkoły średniej – Szkoły Ludwiki, a następnie był wykorzystywany jako kamienica czynszowa. Liczne przebudowy zatarły jego charakter. Zamurowano krużganki, usunięto zewnętrzne ozdoby. W 1945 roku pałac został poważnie uszkodzony. Odbudowano go w latach 1960-67 na podstawie litografii z 1833 roku i starych fotografii. Odsłonięto wówczas renesansowe arkady na dziedzińcu oraz dwa renesansowe portale. Obecnie znajduje się w nim Muzeum Archeologiczne.

Zespół zabudowań zwany tradycyjnie Pałacem Górków zajmuje południowo-wschodni, narożnikowy blok przyrynkowy Starego Miasta, wyznaczony ulicami: Wodną, Klasztorną, Kozią i Świętosławską.  

Zdjęcia wykonano w maju 2015 roku.