Neogotycki pałac w Sorkwitach powstał w  wyniku przebudowy starszego założenia w latach 1850-56, dla Juliusza von Mirbacha.

Ogromny piętrowy gmach z czerwonej cegły został założony na planie litery U. W narożniku północno-wschodnim wzniesiono oktagonalną wieżę. Wszystkie elewacje zwieńczone są pseudokrenelażem oraz zdobione sterczynami i wieżyczkami. Okna są różnej wielkości i razem z wrotami umieszczone są w ostrołukowych, uskokowych niszach. Całość nakryto płaskimi dachami. Od strony północno-zachodniej wzniesiono budynek wozowni, który formą przypomina wieżę zamkową z basztami na narożach. Wokół rozciąga się zadbany park krajobrazowy.

Za czasów von Mirbachów Sorkwity przeżywały najlepsze 110 lat rozwoju. W sierpniu 1914 roku pałac został spalony przez wojska rosyjskie, ocalały tylko mury nośne. W latach 1922-23 pałac został odbudowany w niezmienionej formie przez Bernarda von Paleske, bratanka hrabiego Juliusza Urlicha von Mirbach pod kierunkiem architekta Ottona Rugera. Bernard von Paleske był właścicielem Sorkwit do 1945 roku. Po wojnie, którą pałac przetrwał w dobrym stanie ( został jedynie rozgrabiony ) były tu biura PGR-u, przedszkole, magazyny, a od 1957 roku dom wczasowy Zakładów Mechanicznych „Ursus”. Obecnie od roku 1998 pałac jest w prywatnych rękach i nie jest udostępniony do zwiedzania.

Sorkwity są położone 12 km na zachód od Mrągowa, przy drodze nr 16 do Biskupca. Pałac znajduje się nad jeziorem Lampackim po lewej, południowej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w październiku 2005 roku.