Neoklasycystyczny dwór w Swarożynie został zbudowany w 1806 roku z fundacji ówczesnych właścicieli majątku – von Versnów.

Powstał wówczas murowany, piętrowy budynek z użytkowym poddaszem, wzniesiony na planie zbliżonym do kwadratu, nakryty czterospadowym dachem. W osi elewacji frontowej znajduje się główne wejście, poprzedzone malutkim gankiem. Fasada zwieńczona jest łukowatym naczółkiem. Okna poddasza mają kształt owalny, a pozostałe prostokątny. Elewacja tylna również jest zwieńczona łukowatym naczółkiem. Wraz z budową rezydencji założono wokół niej park krajobrazowy. Całość ogrodzono murowanym ogrodzeniem z bramą wjazdową od drogi. Od bramy do pałacu prowadzi aleja lipowa.

Przez kolejne lata majątek w Swarożynie zmieniał swoich właścicieli, w latach 1872-91 należał do rodziny Wernikowskich i w tym czasie był jednym z największych majątków w okolicy. W 1825 roku właścicielem zostaje Wilhelm von Paleske, a jego potomkowie mieszkają tu do 1945 roku. Po wojnie, po ucieczce ostatniego właściciela do Hamburga, obiekt wykorzystany został głównie na biura PGR-u i mieszkania dla jego pracowników. W latach 70-tych do lewego boku dostawiono szpetną, dwupiętrową dobudówkę. Obecnie od końca lat 90-tych XX wieku zrujnowany wewnątrz pałac znajduje się w prywatnych rękach i oczekuje na kapitalny remont.   

Swarożyn jest położony 11 km na północny-wschód od Starogardu Gdańskiego, przy drodze nr 22 do Malborka. Założenie znajduje się tuż przy drodze, po jej południowej stronie.

Zdjęcia wykonano w maju 2012 roku.