Pierwotny pałac w Włoszakowicach zbudowany został w latach 1641-43 wg projektu Krzysztofa Bonadury Starszego dla wojewody Krzysztofa Opalińskiego, na miejscu dawnego zamku Gryżyńskich. Obecny późnobarokowy pałac wzniesiono w latach 1749-52 jako pałacyk myśliwski dla księcia Aleksandra Józefa Sułkowskiego z Rydzyny, wg projektu Karola Marcina Frantza.

Pałac usytuowany jest na sztucznej wyspie z fosą. Rezydencja została znacznie przebudowana w XIX wieku, zastąpiono wówczas kopułę nakrywającą piętro płaskim dachem. Dwukondygnacyjna, wzniesiona na wysokich piwnicach budowla została założona na planie równobocznego trójkąta o wklęsłych narożnikach. Trójkątny kształt pałacu tłumaczy się analogią do kielni – symbolu wolnomularstwa, do którego należał książę Sułkowski. Fasada główna poprzedzona jest dwubiegowymi schodami z kamienna balustradą, wiodącymi na parter, do wejścia na osi fasady. W portalu umieszczono kartusz herbowy Sułkowskich Sulima, pod tarczą wstęgi z orderem Orła Białego i św. Andrzeja. Ponad kondygnacją wysokich piwnic i parteru wznosi się, znacznie cofnięta, ale także trójkątna kondygnacja pierwszego piętra, która nie zwiera pomieszczeń, ale wzniesiona została aby podwoić wysokość wewnętrznej sali i przez okna wpuścić do niej światło. Piętro zwieńczone jest żelazną balustradą z XIX wieku. We wnętrzu zlokalizowana jest centralnie trójkątna sala, której wysokość sięga dwóch kondygnacji, oraz mniejsze pomieszczenia wzdłuż ścian zewnętrznych W piwnicy istnieje dawna sala terrena naśladująca grotę skalną ozdobioną płaskorzeźbami o tematyce roślinnej. Poza obrębem wyspy zachowały się dwie przebudowane oficyny z XVIII wieku. Przy pałacu znajdują się zabudowania folwarczne skupione wokół wielkiego podwórza, z spichrzem późnoklasycystycznym z 1845 roku i budynkami z II połowy XIX wieku. Całość jest otoczona parkiem barokowo-krajobrazowym z pierwszej połowy XVIII wieku, o powierzchni około 4 ha.

Po śmierci księcia kolejnymi właścicielami byli : jego syn Franciszek ( ok. 1762 r.), Karol Schonaich, rodzina von Anhalt Coethen – Pless : Friedrich Erdmann ( od 1785 r.), Friedrich Ferdynand ( w 1798 r.), Heinrich ( w 1828 r.), wdowa po nim Auguste Esperance zu Anhalt Coethen. W 1858 r. kupił go Leopold Friedrich zu Anhalt – Dessau, w 1871 r. dziedziczył Friederik, następnie Leopold Eduard ( w 1904 r.) i Joachim Ernst ( w 1918r.). Od 1920 r. stały się własnością skarbu państwa. Obecnie mieści się tu Urząd Gminy i muzeum Karola Kurpińskiego.

Włoszakowice są położone 17 km na północny-zachód od Leszna, przy lokalnej drodze do Boszkowa.

Zdjęcia wykonano w maju 2011 roku.