Neogotycki dwór w Wojniczu powstał w 1874 roku z inicjatywy rodziny Dąbskich w wyniku gruntownej przebudowy starszego założenia. Projekt nowego dworu w stylu neogotyku angielskiego wykonał Filip Pokutyński. Zespół zostaje otoczony nowym ogrodzeniem z budynkiem bramnym, budynki folwarczne otrzymują elementy nawiązujące do architektury eklektycznej końca XIX wieku.

Jest to budowla murowana z cegły, tynkowana, założona na planie wydłużonego prostokąta, o nieregularnych elewacjach zamkniętych w narożnikach szkarpami w formie baszt zwieńczonych krenelażem. Elewacja frontowa posiada niesymetrycznie umieszczony ryzalit wejściowy z trójkątnym szczytem. Elewacja jest zwieńczona pod okapem fryzem konsolkowym. Umieszczony w ryzalicie otwór wejściowy zamknięty został formą „oślego grzbietu”. Podobną nieregularność i charakter dekoracji posiada fasada wschodnia zamknięta grzebieniastym szczytem. Jej głównym elementem jest balkon na wysokości pierwszego piętra wsparty na masywnych filarach. Nad balkonem umieszczono zegar słoneczny. W centralnej części elewacji ogrodowej umieszczono zabudowany portyk wejścia ogrodowego, nad którym umieszczony otwarty taras.

W 1878 roku właścicielkami Wojnicza są Salomea z Jordanów Dąbska i Wanda z Dąbskich Chwalibogowa, po których w 1895 roku majątek dziedziczy Zygmunt Jordan. W 1921 roku dobra wojnickie zostają zakupione od Jordanów przez Tomasza Kogutowicza. W latach 30-tych XX wieku podupadły majątek zostaje zlicytowany i rozparcelowany. Dwór z parkiem przejmuje w 1936 roku powstała w Wojniczu szkoła rolnicza, która użytkuje budynek do 1958 roku. Później, do początku lat 90-tych umieszczono tu internat. Po 1991 roku dwór został przejęty przez Agencję Rolną Skarbu Państwa. Obecnie nie jest użytkowany.

Wojnicz położony jest 12 km na zachód od centrum Tarnowa, przy drodze nr 4 do Krakowa. Dwór położony jest po lewej stronie drogi nr 975 do Nowego Sącza, ok. 300 m w lewo od centrum miasta.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2009 roku.