Barokowy pałac w Wolinii został zbudowany w latach 70-tych XVIII wieku z inicjatywy rodziny von Puttkamerów. Pałac wzniesiono prawdopodobnie na miejscu gotyckiego zamku, o czym mogą świadczyć  zachowane gotyckie piwnice. W drugiej połowie XIX i na początku XX wieku założenie było przebudowane i rozbudowane.

Pałac składa się z piętrowego budynku głównego i dwóch symetrycznie rozmieszczonych parterowych skrzydeł bocznych zwieńczonych szczytami o rokokowej dekoracji (obecnie lewe skrzydło pozostaje w stanie ruiny). Korpus główny wzniesiono na planie prostokąta i nakryto czterospadowym dachem. Skrzydła nakryto dachami dwuspadowymi, łamanymi. Do narożnika korpusu przylega z lewej strony niewysoka przysadzista wieża. W osi elewacji frontowej usytuowano piętrowy ryzalit wejściowy. Przy pałacu znajduje się park krajobrazowy i ogród francuski z ruinami neogotyckiego grobowca dawnych właścicieli. W sąsiedztwie pałacu zachował się zespół folwarczny z XVIII i XIX wieku.

Dobra wolińskie od 1457 roku do 1888 roku należały do rodziny Puttkamerów, później przeszły w posiadanie rodu von Braunschweigów i pozostawały w rękach tej rodziny aż do 1945 roku. Obecnie założenie znajduje się w rękach prywatnych i po remoncie służy celom mieszkaniowym.

Wolinia jest położona 9 km na południowy-zachód od Wicka, 2,5 km na południe od drogi nr 213 do Słupska.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2013 roku.