Neorenesansowy pałac w stylu francuskim został wzniesiony w 1867 roku dla Albina Węsierskiego wg projektu Ludwika Ballenstaedta.

Dwukondygnacyjny korpus główny, z jednym piętrem schowanym w dachu mansardowym, założony jest na planie prostokąta. Część środkowa jest trzykondygnacyjna, a po bokach znajdują się dwa jedno kondygnacyjne pawilony. Środkowa część elewacji frontowej jest ozdobiona czterema kolumnami wysokimi na dwie kondygnacje, zakończonymi jońskimi kapitelami. Na trzeciej kondygnacji kolumny przedłużone są pilastrami. Nad oknem czwartej kondygnacji znajduje się kartusz z herbem Belina, a na balustradzie balkonu pierwszego piętra Hrabiowska korona Węsierskich. Elewacje są ozdobione bogatym detalem architektonicznym, a we wnętrzach zachowała się dawna stolarka, posadzki i bogate sztukaterie. Wokół rozciąga się zadbany park krajobrazowy.

Po śmierci hrabiego Albina w 1875 roku majątek kupił Wojciech Chełmicki herbu Jastrzębiec. Jego syn Stanisław mieszkał w pałacu do 1940 roku. W czasie II wojny światowej dobra zajęli Niemcy. Po wojnie w pałacu organizowane były kolonie letnie przez zakłady HCP w Poznaniu. Od 1978 roku pałac przejął PGR w Rybnie i rozpoczął remont zrujnowanej budowli. Po kolejnym remoncie w latach 1986-91 obiekt stał się własnością banku WBK SA w Poznaniu, który urządził w pałacu centrum hotelowo-szkoleniowe.

Zakrzewo jest położone 6 km na północny-zachód od Gniezna, przy lokalnej drodze Kłecko-Kiszkowo. Pałac znajduje się po prawej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w maju 2007 roku.