Kościół Panagia Chalkeon nazywany „Czerwonym Kościołem” z powodu ceglastych elewacji został zbudowany w 1028 roku.

Budowla reprezentuje typ świątyni wzniesionej na planie krzyża, z centralną kopułą wspartą na pendentywach z czterema filarami. Świątynia charakteryzuje się niezwykłą symetrią oraz dużą ilością łuków i pilastrów. Ten rodzaj budowli sakralnych upowszechnił się u szczytu potęgi Bizancjum.

Nazwa Panagia Chalkedon – Matka Boska od Kowali Miedzi – nawiązuje do odwiecznych tradycji w tej części miasta, gdzie już w starożytności istniały warsztaty zgrupowane wokół świątyni Hefajstosa lub Kabirów, bogów sztuki kowalskiej.

Wewnątrz budynku znajdują się XI-wieczne, dobrze zachowane freski, przedstawiające różne sceny z Biblii. Najcenniejsze pochodzące z XI wieku widnieją w kopule( Wniebowstąpienie ), w sanktuarium ( Ostatnia Wieczerza ) i w narteksie ( Sąd Ostateczny ). Freski widoczne na zachodniej ścianie nawy powstały w XIV wieku. We wnętrzu, przy północnej ścianie, znajduje się grób fundatora świątyni, niejakiego Christoforosa, który założył ją w “miejscu pogańskim”.

Kościół znajduje się w pobliżu Via Egnatia, z lewej strony placu Dikastrion, około 3 m poniżej jego poziomu.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2015 roku.