Góra Oliwna (arab.Dżabal at-Tur, hebr.Har ha-Zeitim) wznosi się we wschodniej Jerozolimie na wysokość 818 m n.p.m. Od Starego Miasta i Ofelu oddziela ją dolina Cedronu. Ze szczytu można podziwiać wspaniałą panoramę Starego Miasta ze Wzgórzem Świątynnym. Na wschodnich stokach znajdują się arabskie osiedla Al Azarija (Betania) oraz Betfage, a u podnóża stoku zachodniego rozciąga się Ogród Getsemani.

Przeprowadzone na stokach wykopaliska archeologiczne wykazały że góra nie była zamieszkana w czasach Chrystusa. Od czasów chrześcijańskich wzniesienie było uważane za miejsce święte. Święta Helena, matka cesarza Konstantyna, wzniosła na szczycie bazylikę nazywaną „Eleona”. Świątynia miała około 30 metrów długości, a przed nią znajdowało się atrium z portykami. Obok niej pochowany został św. Cyryl Jerozolimski. W roku 378 zamożna niewiasta Pomenia wystawiła kościół upamiętniający Wniebowstąpienie Chrystusa. W V wieku, według różnych świadectw, wzgórze było zabudowane klasztorami i świątyniami.

Obecnie na szczycie Góry Oliwnej i na jej stokach znajdują się następujące sanktuaria chrześcijańskie: Kaplica Wniebowstąpienia (w rękach muzułmanów), grota św. Pelagii, grecki kościół Viri Galilei, francuski karmel Pater Noster (Ojcze Nasz), klasztor benedyktynek, kościół Dominus Flevit (Pan Zapłakał), rosyjska cerkiew św. Marii Magdaleny, skała św. Tomasza, Ogród Oliwny i bazylika w Getsemani, polski klasztor elżbietanek – Home of Peace, sanktuarium w Betfage oraz sanktuarium w Betanii.

Kościół Dominus Flevit został zbudowany w miejscu, gdzie według ewangelii św. Łukasza, Jezus zapłakał i przepowiedział upadek Jerozolimy. Pierwotna świątynia powstała w czasach bizantyjskich. Obecna budowla została wzniesiona przez franciszkanów w latach 1953-55 według projektu Antonio Barluzziego. Architekt nadał jej kształt odwróconej łzy. Wewnątrz zachowała się mozaika podłogowa z czasów bizantyjskich.

Kościół Pater Noster został wzniesiony na polecenie cesarzowej bizantyjskiej – Heleny, tuż obok groty, w której Jezus nauczał apostołów modlitwy Ojcze Nasz, o czym informuje ewangelista Mateusz. W 614 roku kościół został zniszczony przez Persów i odbudowany został dopiero w 1106 roku przez krzyżowców. Ciekawostką świątyni jest ułożony z kafli ceramicznych tekst modlitwy Ojcze Nasz w sześćdziesięciu językach świata, również w języku polskim i kaszubskim.

Na szczycie góry, skąd roztacza się wspaniały widok na Stare Miasto i okolicę, stoi Kaplica Wniebowstąpienia (znajdująca się w rękach muzułmanów), zbudowana po 1198 roku na miejscu zniszczonego kościoła chrześcijańskiego z 392 roku. Wewnątrz, w kamiennej posadzce widnieje mało przekonujący odcisk stopy, jakoby pozostawiony przez Chrystusa. Niestety nie ma stałych godzin otwarcia kaplicy, a wstęp jest płatny. Chrześcijanie mogą tu sprawować własną liturgię tylko raz w roku – w uroczystość Wniebowstąpienia.

Zdjęcia wykonano w październiku 2010 roku.