Najpiękniejszym przykładem architektury krzyżowców w Jerozolimie jest kościół św. Anny, zbudowany w 1140 roku w pobliżu Bramy św. Szczepana. Na miejscu ruin innego kościoła z V wieku krzyżowcy, którzy zdobyli Jerozolimę w 1099 roku, zbudowali niewielką kaplicę ze schodami prowadzącymi do sadzawki, aby pielgrzymi mogli dojść bliżej do miejsca znanego cudu. Po zdobyciu miasta przez Arabów, Saladyn przekształcił kościół w muzułmańską szkołę teologiczną. Następne lata przyniosły jedynie powolną degradację budowli, która w końcu popadła w zupełną ruinę. W 1856 roku Turcy przekazali to co pozostało po kościele Francuzom, jako dowód poparcia ich w wojnie krymskiej. Dopiero nowi właściciele przywrócili świątyni jej obecny wygląd. Podziemna kaplica według miejscowej tradycji, jest podobno miejscem narodzin Maryi, matki Pana Jezusa. Według tradycji bizantyjskiej kościół znajduje się na miejscu domu Joachima i Anny, rodziców Maryi. Sanktuarium oprócz bardzo ciekawej architektury słynie z doskonałej akustyki, w związku z tym odbywają się tu koncerty muzyki chrześcijańskiej. 

Obok tego pięknego kościoła romańskiego, znajdują się ruiny biblijnej sadzawki Betesda, przy której Chrystus uzdrowił chorego paralityka w szabat. W czasach biblijnych była to duża sadzawka w Jerozolimie, w pobliżu Bramy Owczej, otoczona pięcioma krużgankami jak opisuje to ewangelista św. Jan. Sadzawka była podzielona na dwa zbiorniki: północny i południowy, a środkiem biegł piąty krużganek. Zbiorniki zasilane były wodą ze źródła, a powierzchnia wody poruszana była co jakiś czas, według legendy, przez skrzydło anioła. Nad sadzawką gromadziło się wielu chorych, ponieważ pierwszy, kto zanurzy się w wodzie po jej poruszeniu zostanie uzdrowiony. 

Kościół św. Anny i sadzawka Betesda znajdują się na Starym Mieście w Jerozolimie Obok Bramy św. Szczepana zwanej Bramą Lwów. 

Zdjęcia wykonano w październiku 2010 roku.