Murowany zamek w Baligrodzie został wzniesiony na początku XVII wieku przez Piotra Bala, podczaszego sanockiego, po pożarze gniazda rodowego w Hoczwi. Warownię zbudowano na miejscu starszego, drewnianego założenia. Wznosiła się ona we wschodniej części wsi, na obronnym cyplu, który z trzech stron otaczały wody potoków Stężnicy i Hoczewki. Posiadała dwie okrągłe baszty i budynek mieszkalny z wewnętrznym dziedzińcem otoczony ziemnymi fortyfikacjami bastionowymi z fosą. Nadbudówki i ganki były drewniane. Kres użytkowania zamku nastąpił w 1704 roku, kiedy to został splądrowany i zniszczony przez Szwedów w czasie wielkiej wojny północnej. Balowie w tym czasie uciekli na Węgry, a po powrocie ruiny nie odbudowali.  Zamek był stopniowo rozbierany i wykorzystywany jako materiał budowlany. W 1770 roku zmarła ostatnia przedstawicielka rodziny Balów, Salomea Bal-Karsznicka. Miasto przeszło w ręce jej syna, Andrzeja Karsznickiego i jego rodu. Pod koniec XVIII wieku nowi właściciele rozebrali ruiny zamku a w ich miejsce wybudowali dwór, który przetrwał do drugiej wojny światowej, kiedy to został zniszczony.

         Baligród jest położony około 16 km na południe od Leska, przy drodze nr 893 do Cisnej. Relikty warowni znajdują się na południe od centrum miasta na terenie siedziby Nadleśnictwa przy ulicy Balów. Po minięciu centrum miasteczka należy skręcić w lewo na Stężnicę (drogowskaz) i po przejechaniu mostku na Hoczewce, po prawej stronie znajduje się Nadleśnictwo.Podobno jeszcze w latach 90-tych był widoczny wał o wysokości dochodzącej do 1,5 m jednak został znacznie zniwelowany przy budowie drogi do Stężnicy. Pod ziemią istnieją piwnice i lochy, na które natrafiono po wojnie podczas kopania rowów melioracyjnych. Podobno biegły one pod Hoczewką, łącząc zamek i część miasta na jej drugim brzegu.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2009 roku.