Prace nad budową bazyliki św. Franciszka w Asyżu (wł. Assisi ) zostały rozpoczęte w 1228 roku, dzień po kanonizacji świętego. Bazylika wg. projektu zakonnika, architekta Eliasza Bonbarone, składa się z dwóch kościołów : dolnego i górnego. Budowa kościoła dolnego trwała zaledwie dwa lata i już w 1230 roku ciało św. Franciszka pochowano w krypcie pod ołtarzem. W 1239 roku zakończono prace nad wznoszeniem kościoła górnego, klasztoru i dzwonnicy. W 1253 roku świątynia została konsekrowana. Prace nad upiększeniem budowli trwały jeszcze wiele lat. Ostateczny kształt otrzymała w latach 1474-76 za papieża Sykstusa IV. W 1997 roku silne trzęsienie ziemi spowodowało poważne uszkodzenie bazyliki i śmierć czterech zakonników, w tym jednego z Polski. W 2000 roku świątynia została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Do kościoła dolnego, poprzedzonego przez dziedziniec z krużgankami, prowadzi podwójny portal zdobiony rozetami. Za portalem znajduje się transept wejściowy, dobudowany w 1271 roku, zakończony kaplicami św. Antoniego Pustelnika i św. Katarzyny Aleksandryjskiej. W połowie transeptu, po lewej, otwiera się nawa kościoła dolnego, nakryta sklepieniem krzyżowym, zakończona absydą. W środku nawy znajduje się zejście do podziemnej krypty, w której znajduje się grób św. Franciszka. Wokół grobu w czterech niszach umieszczono groby pierwszych czterech braci zakonu św. Franciszka, czyli błogosławionych Leona, Masseo, Anioła i Rufina. Całą dostępną przestrzeń ścian i sklepienia pokrywają freski takich malarzy jak : Giotto, Simone Martini, Pietro Lorenzetti, Puccio Capanna i wielu innych znanych i nieznanych. Najstarsze i najbardziej znane freski to : po stronie prawej „Przygotowanie do Ukrzyżowania”, „Ukrzyżowanie”, „Zdjęcie z Krzyża”, „Opłakiwanie Jezusa” i „Zmartwychwstanie” , a po stronie lewej „Św. Franciszek wyrzeka się dóbr doczesnych”, „Kazanie do ptaków”, „Stygmaty św. Franciszka” i „Pogrzeb św. Franciszka”.

Do kościoła górnego wzniesionego w stylu gotyckim prowadzą schody przez taras Sykstusa IV. Jest to jednonawowa budowla, znacznie wyższa od kościoła dolnego i w przeciwieństwie do niego nie posiada bocznych kaplic. Fasadę kościoła zdobi podwójny portal, a nad nim znajduje się duża rozeta, oraz w szczycie fasady okrągłe okno z witrażem. Nawa nakryta jest sklepieniem krzyżowym i zakończona apsydą, poprzedzoną krótkim transeptem. Na ścianach nawy freski zostały namalowane w trzech pasach, na górze przedstawiają sceny z Nowego i Starego Testamentu, następnie sceny z Matką Bożą i doktorami kościoła, a najniżej 28 scen z życia św. Franciszka. Autorstwo fresków, ich datowanie i kolejność wykonania wywołują gorące spory wśród badaczy. Część malowideł przypisuje się Gaddo Gaddiemu lub tzw. Mistrzowi Pojednania zaś cykl św. Franciszka uznawany jest za dzieło Giotta. Natomiast transept i prezbiterium zdobią dzieła Cimabuego namalowane w latach 1280-83. W kościele znajduje się także ołtarz z połowy XIII wieku i chór złożony ze 102 intarsjowanych stall drewnianych, wykonany w latach 1491-1501. 

Asyż jest położony w środkowych Włoszech w regionie Umbria, w prowincji Perugia, na południowy wschód od Perugii, przy drodze nr SS 75 z Perugii do Spoleto. Bazylika św. Franciszka znajduje się we wschodniej części miasta na wzgórzu Rajskim.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2008 roku i w kwietniu 2011 roku.