Około 580 roku p.n.e. na miejscu wcześniejszej osady trackiej powstała grecka kolonia Odessos. Kolonia była potem częścią Imperium Rzymskiego, a następnie Bizancjum. W VII wieku n.e. miasto zostało zniszczone przez Słowian lub Awarów. Słowianie założyli nowe miasto w okolicach starego, nazywając je Warna. Weszło ono w skład państwa bułgarskiego. W 971 roku Bizancjum odzyskało miasto, lecz ponownie utraciło je na rzecz odrodzonego państwa bułgarskiego w 1201 roku. W XIII i XIV wieku Warna była ważnym portem drugiego państwa bułgarskiego, przez który eksportowano zboże na statkach do Wenecji i Genui. W 1389 roku Warna została zdobyta przez Turków, a w 1399 roku splądrowana przez Tatarów Złotej Ordy. 10 listopada 1444 roku pod Warną miała miejsce bitwa między oblegającą miasto armią węgierską dowodzoną przez króla polskiego i węgierskiego Władysława III (Warneńczyka) z wojskami tureckimi pod dowództwem sułtana Murada II. Bitwa zakończyła się klęską wojsk chrześcijańskich i śmiercią polskiego króla. Przez następne stulecia Warna należała do Imperium osmańskiego, stając się ważną twierdzą w XVIII i XIX wieku. Od 1878 jest w granicach Bułgarii. W latach 1949–1956 miasto funkcjonowało pod nazwą Stalin.

Wśród zabytków miasta wyróżniają się:

– Prawosławny sobór katedralny pw. Zaśnięcia Matki Bożej wzniesiony w II połowie XIX wieku. Po wojnie rosyjsko-tureckiej z lat 1877–78, Bułgarzy, mieszkańcy Warny, zaprosili rosyjskiego księcia Aleksandra Dondukowa-Korsakowa na nabożeństwo w należącej do Egzarchatu Bułgarskiego cerkwi św. Michała Archanioła w Warnie. Rozczarowany wyglądem i stanem technicznym świątyni, rosyjski arystokrata obiecał pomoc przy wzniesieniu nowej. Pracami przygotowawczymi do budowy cerkwi zajęła się komisja, sformowana w listopadzie 1879 roku przez bułgarskiego metropolitę warneńskiego Symeona. Inwestycja została sfinansowana z prywatnych darów oraz z dotacji państwowej. Kamień węgielny pod budowę obiektu położył książę Aleksander I Battenberg 22 sierpnia 1880 roku. Maryjne wezwanie świątyni wybrano, by upamiętnić osobę carycy Rosji Marii Fiodorowny; patronami ołtarzy bocznych zostali św. Mikołaj z Miry i św. Aleksander Newski. Projekt soboru w stylu bizantyjskim wykonał architekt Maas z Odessy, który przyjął za wzór jedną z cerkwi w Peterhofie. Budowa cerkwi trwała sześć lat. Pierwsza Msza Święta w świątyni miała miejsce 30 sierpnia 1886 roku, jednak jeszcze w kolejnych latach trwały prace nad dekoracją wnętrza cerkwi. W 1901 roku car rosyjski Mikołaj II przekazał świątyni 42 niewielkie ikony i 3 większe wizerunki świętych, zaś trzy lata później – kolejne osiem ikon. W latach 1941–43 do głównej bryły budynku dostawiono 38-metrową dzwonnicę. W latach 60-tych XX wieku w oknach świątyni pojawiły się witraże z wyobrażeniami Świętych Cyryla i Metodego oraz Świętych Klemensa i Angelariusza Ochrydzkich. Warneńska świątynia jest drugą największą cerkwią katedralną, po sofijskim Soborze Aleksandra Newskiego. Cerkiew ma przestronne wnętrze z pięknym ikonostasem wykonanym przez mistrzów debyrskiej szkoly snycerki i witrażami. Polichromie powstaly w latach 1949-50. Sobór położony jest w centrum miasta.

– Dwa trackie kurhany grobowe. Jeden z nich w 1935 roku został przekształcony na pomnik–mauzoleum Władysława III Warneńczyka. Pomnik–mauzoleum powstał z inicjatywy bułgarskiego wojskowego Petyra Dimkowa w miejscu historycznej bitwy. Pomnik–mauzoleum został otwarty przez cara Borysa III 4 sierpnia 1935 roku.

– Pozostałości term rzymskich. Powstały one w II wieku naszej ery, za czasów panowania cesarza Antoniniusa Piusa, a opuszczone w wieku V. Do dzisiejszego dnia zachowały się niestety tylko ruiny tego starożytnego kompleksu SPA. Obecnie ruiny otoczone są nowoczesnymi osiedlami. Starożytne budowle miały powierzchnię 7000 m², a najwyższe pomieszczenia nawet 12 metrów wysokości. Takie rozmiary nadawały im miano największych łaźni rzymskich na całym Półwyspie Bałkańskim. Dziś można podziwiać pozostałości wielu pomieszczeń, fragmenty sal świadczą o spełnianej przez termy funkcji. Ruiny są dziś częścią Muzeum Archeologicznego w Warnie. Znajdują się na rogu ulic San Stefano i Chan Krum, w południowo-wschodniej części miasta. 

– Fundamenty bazylik z V i VII wieku

– Resztki fortyfikacji bizantyjskich z VI wieku

– Zabytki architektury tureckiej

Warna (bułg. Варна) jest dużym portem nad Morzem Czarnym. Miasto jest trzecim pod względem liczby ludności miastem Bułgarii (po Sofii i Płowdiwie). 

Zdjęcia wykonano w lipcu 2016 roku.