Zamek Castel Nuovo, znany również jako Maschio Angioino, został wzniesiony z fundacji Karola Andegaweńskiego, który przeniósł stolicę Królestwa Neapolu z Palermo do Neapolu. Prace rozpoczęły się w 1279, a zakończyły trzy lata później. Przez nieszpory sycylijskie (powszechne powstanie mieszkańców Sycylii, które wybuchło w Poniedziałek Wielkanocny 30 marca 1282 w Palermo przeciw feudalnym obowiązkom przeniesionym z Francji przez Andegawenów), zamek pozostał niezamieszkany aż do roku 1285 – wtedy Karol I Andegaweński zmarł i zastąpił go na tronie jego syn – Karol II Kulawy.

Podczas rządów króla Roberta I Mądrego (który objął tron w 1309 roku) zamek został rozbudowany i upiększony, przez co stał się również centrum sztuk. W 1347 roku Castel Nuovo został oblężony przez armię Ludwika I Wielkiego, króla Węgier. Został odbudowany po powrocie królowej Joanny I. Przeprowadzone przez Joannę prace pozwoliły jej przetrzymać w zamku kolejne oblężenie armii Ludwika I. Zamek był oblegany kilkanaście razy w czasie kolejnych lat. Od roku 1399 stał się oficjalną rezydencją króla Władysława I, ale zaczął podupadać pod rządami jego siostry, Joanny II.

W 1442 roku zamek stał się własnością dynastii aragońskiej, zapoczątkowanej przez króla Alfonsa V Wspaniałego. Aragońscy królowie zmodernizowali zamek i przystosowali go do nowych rodzajów broni. Wtedy został dodany słynny łuk triumfalny, flankowany cylindrycznymi basztami, zaprojektowany przez Francesco Laurana i wybudowany z okazji wejścia Alfonsa V do Neapolu.

W hallu zamku baronowie m.in. Antonello II di Sanseverino, książę Salerno i Francesco Coppola, hrabia Sarno, zaplanowali słynny zamach na króla Ferdynanda I, syna Alfonsa V. Król zaprosił baronów na fiestę, ale w pewnym momencie do hallu weszli żołnierze i zagrodzili wszystkie wyjścia, baronów aresztowano, a następnie stracono. Sala Baronów do 2006 roku była miejscem, gdzie zbierała się rada gmin neapolitańskich.

Po ciężkim oblężeniu Neapolu przez wojska Karola VIII Walezjusza, króla Francji w 1494 roku, Królestwo zostało przyłączone do Hiszpanii. Zamek z rezydencji królewskiej stał się ważną fortecą. Podczas wizyt w Neapolu hiszpańscy królowie mieszkali właśnie w Castel Nuovo. Zamek ponownie stał się rezydencją, w 1734 roku, kiedy Karol III Burbon koronował się na króla Neapolu. Jego potomkowie jednak wybudowali sobie obok Castel Nuovo inną, większą rezydencję – Palazzo Reale. Ostatnia przebudowa i renowacja zamku miała miejsce w 1823 roku. Powstała wówczas potężna warownia otoczona głęboką fosą oraz wysokimi murami obronnymi z pięcioma cylindrycznymi bastejami, zwieńczonymi pseudokrenelażem. Obecnie w zamku znajduje się Museo Civico di Castel Nuovo.

Zamek stoi przy dużym placu Piazza Municipio, w samym sercu miasta.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2008 roku.

  • Widok ogólny

  • Brama wejściowa z łukiem tryumfalnym

  • Cylindryczne basteje

  • Łuk Tryumfalny

  • Łuk Tryumfalny

  • Łuk Tryumfalny

  • Łuk Tryumfalny

  • Łuk Tryumfalny

  • Łuk Tryumfalny

  • Dziedziniec

  • Dziedziniec

  • Elewacja południowo-zachodnia

  • Elewacja północna

  • Elewacja północna

  • Baszta północno-wschodnia

  • Elewacja północna