Dwór Młyniska po raz pierwszy został wspomniany w 1676 roku, kiedy to zatrzymała się tu królowa Maria Kazimiera, żona Jana III Sobieskiego. Właścicielem majątku był wówczas znany gdański patrycjusz Zygmunt Kerschenstein, spowinowacony z Chodkiewiczami. W 1734 roku oblegający Gdańsk Rosjanie urządzili tu polową piekarnię. W 1779 roku kupiec o nazwisku Bruch na ruinach starego założenia zbudował nowy dwór. W czasie oblężenia gdańska w 1807 roku wojska napoleońskie zlokalizowały w Młyniskach swoją bazę wypadową. Dwór rok później został zajęty przez gubernatora Gdańska gen. Jean Rapp’a i przeznaczony na potrzeby jego kochanki Julii Buttcher. Podczas oblężenia przez Rosjan w 1813 roku posiadłość spłonęła. W 1820 rezydencję odbudowano w stylu klasycystycznym.

Powstała wówczas piętrowa budowla wzniesiona na rzucie prostokąta, nakryta czterospadowym dachem z wystawkami. Główne wejście znajdujące się w pięcioosiowej elewacji frontowej, zostało poprzedzone balkonem wspartym na czterech kolumnach. Całość była otoczona parkiem, z którego do dziś pozostały resztki.

Dwór Młyniska przetrwał II wojnę światową w dobrym stanie. Większe szkody niż wojna poczynił przeprowadzony w latach 50-tych remont, przekształcający wnętrza na mieszkania. Usunięto zabytkowe piece, sufitowe sztukaterie, malowidła na klatce schodowej, glazury ze ścian kuchni i łazienek, miedzianą armaturę i wewnętrzne okiennice. W celu zwiększenia liczby pomieszczeń postawiono ścianki działowe. W latach 70-tych został objęty opieką konserwatorską co nie uchroniło go od dewastacji i ruiny. W połowie lat 90-tych spółka Elektrociepłownie Wybrzeże S.A. rozpoczęła remont i przywracanie dworu do dawnej świetności. Obecnie oprócz pomieszczeń władz spółki w Dworze Młyniska istnieje restauracja i ogród zimowy, z których mogą korzystać wszyscy chętni.

Dwór Młyniska jest położony przy ul. Swojskiej 13.

Zdjęcia wykonano w marcu 2011 roku.