Barokowy Spichlerz Opacki został zbudowany na początku XVIII wieku, za czasów Franciszka Mikołaja Zalewskiego z porozbiórkowych cegieł na miejscu dwóch mniejszych spichrzów średniowiecznych.

Jest to budynek trzykondygnacyjny z małymi okienkami nakryty dachem naczółkowym. Nad wejściem od strony wschodniej widnieje kartusz herbowy Godziemba opata Zalewskiego z datą 1723. Spichlerz łączy się z murem klasztornym z 1608 roku bramą, obok której stał niegdyś domek odźwiernego. Budynek wchodzi w skład założenia pałacowego. Początkowo pełnił funkcje gospodarcze. Po II wojnie światowej był wykorzystywany jako magazyn eksponatów. Od 1988 roku w spichlerzu mieści się muzeum etnograficzne. Najcenniejszymi eksponatami są m.in.: kolekcja mebli ludowych z terenu Pomorza Wschodniego, kolekcja dokumentująca kulturę osadników żuławskich do 1945 roku. Oprócz wystawy stałej urządzane są w spichlerzu wystawy czasowe.

Na północ od spichlerza, po drugiej stronie potoku znajduje się dawna stajnia pałacowa. Parterowy budynek zbudowano w XVIII wieku. Obecnie znajduje się w nim składnica muzealna.

Obie budowle są położone na północ od katedry i pałacu.

Zdjęcia wykonano w lutym 2009 roku.