Ulica Długa (320 metrów) to reprezentacyjna ulica Gdańska, biegnąca przez środek Głównego Miasta. Jej przedłużeniem jest Długi Targ (200 metrów), z którym stanowi tzw. Drogę Królewską. W średniowieczu cały odcinek od ówczesnej Bramy Długoulicznej (dziś Brama Złota) aż do Bramy Kogi (dzisiejsza Brama Zielona) był uznawany jako jedna ulica. W XIII wieku pełniła funkcję traktu kupieckiego, z przedłużeniem w postaci owalnego placu targowego. Był to wtedy prawdopodobnie główny ciąg drożny Gdańska. Po zdobyciu Gdańska przez Krzyżaków, trakt ten stał się najważniejszy na całym Głównym Mieście. Od 1331 roku bywa określany w dokumentach miejskich jako Longa Platea.

Od zawsze Długa i Długi Targ były częścią miasta zamieszkiwaną przez najzamożniejszych. Kamienice należały do najzacniejszych patrycjuszy, kupców i ludzi piastujących wysokie urzędy. Z powodu uroczystych parad, przeprowadzanych nią w latach 1457-1552, wzięła się jej nazwa Droga Królewska. Tu właśnie wynajmowano królom polskim obszerne kwatery, a z okazji świąt rodziny królewskiej wyprawiano huczne fajerwerki. Wygląd ulicy zmieniał się przez wieki. W XIX wieku zaczęły z niej znikać przedproża (ostatnie usunięto w roku 1872), a pod koniec wieku odebrano ich dawną urodę. Sama ulica i Targ zostały wybrukowane w 1882 roku kostkami importowanymi ze Skandynawii (wcześniej była pokryta kamieniami polnymi). W okresie późniejszym przez ulicę poprowadzono linię tramwajową. Do końca II wojny światowej ulica nosiła nazwę Langgasse.

Ulica Długa została całkowicie zniszczona, a dziś, po odbudowie, stanowi atrakcją turystyczną. Usunięto szyny tramwajów, a na miejscu starych kostek brukowych pojawił się szlifowany granit. Obecnie ulica długa mająca 320 metrów długości zaczyna się przy Złotej Bramie a kończy przy Ratuszu Głównomiejskim, przechodząc w Długi Targ. Najznamienitsze kamieniczki przy ulicy Długiej to:

– Dom Ferberów nr 28,

– Dom Uphagena nr 12,

– Dom Schumannów nr 45,

– Kamienica Czirenbergów nr 29,

– Lwi Zamek nr 35.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2011 roku.