Kamień węgielny pod budowę kościoła pw. Wniebowstąpienia NMP położono w 1344 roku z inicjatywy arcybiskupa praskiego Arnosta z Pardubic. Budowa świątyni ruszyła dopiero w drugiej połowie XV wieku. W 1462 roku rozpoczęto budowę wieży południowej, zwanej Białą, a wieżę północną zwaną Czarną rozpoczęto budować w 1487 roku a ukończono dopiero na początku XVI wieku. W 1562 roku kościół przejęli protestanci, a w 1624 roku jezuici, którzy rozpoczęli jego modernizację. W wyniku długotrwałych prac budowlanych powstała okazała późnogotycka budowla.

Wnętrze świątyni posiada wystrój barokowy. Ołtarz główny został wykonany w latach 1727-29 przez Krzysztofa Tauscha. W nawie północnej znajduje się popękany nagrobek arcybiskupa Arnosta, z którym związana jest legenda że 100 lat po jego śmierci z nagrobka poczęła wyciekać oleista ciecz o intensywnym zapachu. W kruchcie kościoła stoją drewniane, barokowe konfesjonały. Kościół był niegdyś otoczony murem cmentarnym, który został rozebrany pod koniec XIX wieku po likwidacji cmentarza. Pozostała jedynie okazała późnobarokowa brama z trzema figurami świętych.

Kłodzko jest położone 85 km na południe od Wrocławia, przy drodze nr 8 do Kudowy-Zdroju.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2007 roku.