Ratusz w Krakowie został wzniesiony w XV wieku w stylu późnogotyckim. Budowla stała w zachodniej części Rynku Głównego. W ratuszu oprócz władz miasta mieścił się również arsenał, a w podziemiach więzienie i izba tortur. Obecnie z budowli zburzonej w 1820 roku, ocalała tylko 75 metrowa wieża. Była ona niegdyś zwieńczona gotyckim hełmem z zegarem, które spłonęły w 1680 roku. W latach 1683-86 posadowiono na wieży nowy, barokowy hełm, ale już bez zegara. W 1783 roku rozebrano walący się już hełm i zastąpiono go skromniejszym, który istnieje do dziś. Hełm został wykonany z fundacji biskupa Kajetana Sołtyka.

Wieża jest zbudowana z ciosów kamiennych w dolnych kondygnacjach, a wyżej z cegły. Mury mają grubość ok. 2 m, a ściana północna 2,8 m, gdyż mieszczą się w niej schody. W latach 1964-69 w czasie przeprowadzania generalnego remontu dodano wykusze na wysokości pierwszego piętra i schody z parą kamiennych lwów, które przewieziono z pałacu w Pawłowicach. U wejścia zachował się gotycki portal z herbem Krakowa i godłem Polski. Obecnie w wieży mieści się filia Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, a w podziemiach znajduje się „Scena pod Ratuszem” krakowskiego Teatru Ludowego. 

Wieża stoi w zachodniej części Rynku Głównego. 

Zdjęcia wykonano w październiku 2007 roku.