Gotycki kościół pw. św. Bartłomieja w Pasłęku został zbudowany około 1350 roku z fundacji Wielkiego Mistrza Krzyżackiego. Do 1525 roku była to parafia katolicka, a następnie luterańska. W 1543 roku świątynia poważnie ucierpiała na skutek pożaru, tracąc część oryginalnego wyposażenia. W 1635 roku w kościele prowadzone były polsko-szwedzkie rozmowy pokojowe, które nie przyniosły żadnego rezultatu. W piętnaście lat później na podobnych rokowaniach spotkali się w nim Karol X Gustaw oraz elektor Fryderyk Wilhelm. W II połowie XVII wieku wnętrze wzbogaciło się o nowy ołtarz (autor Izaak Ryga z Królewca) i ambonę (autor Johann Christoph Doebel). W 1751 roku kościół przeszedł generalny remont. Wymieniono wówczas dach, usuwając gotyckie sklepienie i budując w jego miejsce drewniany strop beczkowy. Wymieniono filary kościelne, zostawiając tylko jedną parę pierwotnych czternastowiecznych kolumn, dodano ponadto dwie kondygnacje empor w bocznych nawach. Przy okazji prac budowlanych w kościele Christoph Heinrich Obuch dokonał renowacji organów w świątyni. Rozebrano wejście na wieżę (do tej pory jest niedostępna) oraz wykonano pseudogotyckie blendy na dolnych poziomach kościelnych ścian. W latach 1758 i 1762 pasłęczanie składali w kościele hołd carycy Elżbiecie oraz carowi Piotrowi I. W 1869 roku kościół przeszedł ponowny remont generalny, a w 1922 roku pożar zniszczył wieżę kościelną, która po odbudowie straciła barokowy hełm, który zastąpiono obecnym dachem namiotowym. W 1946 roku został na nowo przejęty przez katolików, którzy w latach 60-tych i 70-tych odmalowali kościół, zamurowali część okien, wykonali stacje drogi krzyżowej i konfesjonały oraz ufundowali nowe witraże.

Obecnie jest to halowa, trójnawowa budowla, której  najstarszą częścią jest prezbiterium. Wejście do świątyni prowadzi przez pojedyncze drzwi z rozetą i skromnym gotyckim portalem. Nad kruchtą kościelną położona jest wieża wzniesiona na planie kwadratu, zwieńczona dachem namiotowym. Kościół jest przykryty sufitem beczkowym z wymalowanymi wersami modlitwy „Ojcze nasz” i symbolicznymi ich ilustracjami. W wyodrębnionym prezbiterium znajduje się siedemnastowieczny ołtarz główny ze sceną ukrzyżowania na tle panoramy siedemnastowiecznego Pasłęka. Dwie nawy boczne posiadają ołtarze odpowiednio z siedemnastego wieku (po lewej stronie prezbiterium) i z 1966 roku (po prawej). W kościele znajdują się organy z początku XVIII wieku, dzieło Andreasa Hildebrandta z Gdańska, odrestaurowane w latach 2010-13.

Kościół znajduje się w centrum Starówki, przy ul. Bolesława Chrobrego. Pasłęk jest położony 22 km na południowy-wschód od Elbląga przy drodze nr 7 do Warszawy, po jej północnej stronie.

Zdjęcia wykonano w marcu 2015 roku.