Barokowy kościół pw. św. Ignacego Loyoli i Stanisława Kostki i klasztor jezuitów w Krzemieńcu został zbudowany w latach 1731-53 z fundacji książąt Wiśniowieckich, według projektu jezuickiego architekta Pawła Giżyckiego. Powstała świątynia jest trójnawowa z transeptem. Barokowa fasada jest flankowana dwiema wysokimi wieżami nakrytymi barokowymi hełmami. Jest to najdoskonalsze dzieło Pawła Giżyckiego, którego genezy należy szukać w rzymskim klasycyzującym baroku początku XVIII wieku. Rozpoczęta jednocześnie od południa budowa szkół została ukończona w roku 1753. Budowa drugiego północnego skrzydła klasztoru trwała jeszcze w latach 70-tych XVIII wieku i nie została ukończona, ponieważ w 1773 roku zakon jezuitów został skasowany.

Po kasacji zakonu kościół stał się świątynią parafialną, a w budynkach klasztornych znalazło siedzibę Liceum Krzemienieckie. W 1832 roku został odebrany katolikom i przekazany wspólnocie prawosławnej. Na krótko katolicy odzyskali świątynię w latach międzywojennych. Po II wojnie światowej urządzono w niej halę sportową,
a następnie przekazano Ukraińskiej Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej. Obecnie w budowli mieści się prawosławny sobór Przemienienia Pańskiego.

Świątynia znajduje się w centrum miasta. Krzemieniec jest położony 80 km na południe od Łucka, przy drodze nr M19
do Tarnopola.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2017 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Fasada

  • Plac przed fasadą

  • Nawa

  • Ikonostas

  • Transept

  • Ołtarz boczny

  • Kopuła

  • Sklepienie nawy