Drewniany dwór w Wkrze został wzniesiony w ostatnim dwudziestoleciu XIX wieku przez ówczesnego właściciela majątku – Tadeusza Sujkowskiego. Jest to drewniana, oszalowana, parterowa i podpiwniczona budowla, stojąca na ceglanej podmurówce, zbudowana na planie wydłużonego prostokąta. Pośrodku elewacji frontowej posiada zwieńczoną trójkątnym szczytem i nakrytą dwuspadowym daszkiem trójosiową sionkę. Do ściany południowej dostawiono werandę z laubzegową dekoracją. Od północy znajduje się powojenna, szpecąca bryłę dobudówka. Całość nakryto czterospadowym blaszanym dachem. Układ wnętrz jest dwutraktowy, przerobiony po 1945 roku. Budynek posiada cechy stylowe tzw. podwarszawskiej architektury letniskowej. Z dawnego parku krajobrazowego pozostało zaledwie kilkanaście drzew.

Dwór w rękach rodziny Sujkowskich pozostawał do września 1939 roku. Po zakończeniu II wojny światowej ulokowano w nim rodziny pracowników miejscowego PGR-u. Zaniedbywany i pozbawiony remontów budynek jest obecnie opuszczony, zabity dechami,  przypomina dzisiaj przysłowiowy „obraz nędzy i rozpaczy”.

Wkra jest położona 3 km na południe od Glinojecka nad  rzeką Wkrą. Dwór jest położony w południowej części wsi (prawie na jej końcu), po zachodniej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w marcu 2019 roku.