Awinion rozwinął się z rzymskiej osady Avenio. W okresie średniowiecza to prowansalskie miasto stanowiło ważny ośrodek handlowy w dolinie Rodanu. 

W 1309 roku Awinion stał się rezydencją papieży, za sprawą papieża Klemensa V, który czując się zagrożony przeniósł swoją siedzibę z Rzymu. Wzniesiono wówczas obronny kompleks zamkowy. Własnością papieską miasto zostało jednak dopiero w 1348 roku, kiedy to papież Klemens VI kupił je za 80 tys. złotych guldenów od królowej Joanny Neapolitańskiej i było ono w rękach papiestwa do roku 1791. W latach 1350-68 miasto zostało otoczone murami obronnymi (les Remparts) o długości 4,5 km. Kolejni papieże, wszyscy narodowości francuskiej, rezydowali w Awinionie aż do 1377 roku. Przyczyną tego było zagrożenie dla życia papieży ze strony obcego im środowiska włoskich kardynałów. Papież Urban V próbował powrócić do Rzymu, jednak zrezygnował przerażony chaosem i walkami między różnymi frakcjami kardynalskimi. Papieże w Awinionie korzystali ze wsparcia królów Francji, jednak byli też od nich uzależnieni i zagrożeni politycznie i militarnie ze strony silnej monarchii francuskiej. Na skutek przeniesienia Kurii do Awinionu autorytet papieża gwałtownie spadł, a wśród części duchownych rozpowszechniła się rozwiązłość i brak dyscypliny. Dopiero Grzegorz XI, wsłuchując się w napomnienia św. Katarzyny sieneńskiej, powrócił do Rzymu w 1377 roku.

W latach 1378–1408 w Awinionie rezydowali antypapieże. Kres świetności Avignonu położyła rewolucja francuska, podczas której pałac i katedra zostały splądrowane, zaś w 1791 miała miejsce masakra w której zwolennicy rewolucji wymordowali swoich przeciwników. Ciała zabitych zostały wrzucone do Tour des Latrines, jednej z wież Starego Pałacu. Podczas rewolucji francuskiej uchwałą Zgromadzenia Konstytucyjnego Awinion został przyłączony do Francji. Następnie obiekty zaadaptowano na więzienie i archiwa, co było zabiegiem bardzo destruktywnym dla zabytku. Dopiero w 1906 roku pałac został przekazany miastu z przeznaczeniem na muzeum.

Z okresu „papieskiego” zachowało się sporo zabytkowych obiektów Awinionu:

– rezydencja papieży – Palais des Papes (osobny artykuł). W bezpośrednim sąsiedztwie placu przy pałacu (Place du Palais) stoją też:

– romańska katedra Notre-Dame-des-Doms z XII wieku, później wielokrotnie przebudowywana (osobny artykuł), i tzw. Petit Palais (Mały Pałac), dawny pałac biskupi z XIV-XVI wieku, oraz mennica, Hôtel des Monnaies z XVII wieku (dziś siedziba konserwatorium). Na północ od pałacu i katedry, na wzgórzu Rocher des Doms, rozciągają się ogrody z tarasem widokowym oferującym niezwykle rozległe widoki na okolice Awinionu.

– Głównym placem miasta, wytyczonym w XV wieku, ale z zabudową w większości XIX-wieczną, jest Place de l’Horloge biorący swą nazwę od gotyckiej wieży zegarowej ratusza; od placu w kierunku południowym biegnie główna ulica Awinionu, Rue de la République.

– mury obronne Les Remparts (osobny artykuł);

– Nad Rodanem, do połowy jego nurtu, stoi most św. Benezeta (Pont Saint Bénézet) z XII wieku, znany wszystkim z francuskiej dziecięcej piosenki „Sur le pont d’Avignon” (osobny artykuł).Cały kompleks o znacznej wartości historycznej został w 1995 r. wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Awinion (fr. Avignon, prowans. Avinhon) jest położone na południu Francji, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, w departamencie Vaucluse, 20 km na południe od Orange, 90 km na północ od Marsylii.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2019 roku.