Eze składa się z trzech części – Eze-Village – to, zachowane w średniowiecznym kształcie miasteczko, położone na skale o wysokości 427 m n.p.m., słynące ze wspaniałych widoków, a także ogrodu botanicznego z nadzwyczajną kolekcją kaktusów i sukulentów; Eze-sur-Mer leży nad samym morzem; między nimi leży Saint-Laurent-d’Èze.

Tereny otaczające dzisiejsze Eze były zamieszkałe już w czasach prehistorycznych przez plemiona liguryjskie. Później przez stulecia znajdowały się w rękach Rzymian, by po upadku Cesarstwa Rzymskiego dzielić los innych regionów wybrzeża Morza Śródziemnego, niszczonych, ponownie zasiedlanych i przechodzących z rąk do rąk. W końcu X wieku region, wówczas zajęty przez Saracenów, przejął hrabia Prowansji, Wilhelm I. Miasto w XIV wieku zostało podporządkowane władcom Sabaudii, którzy wybudowali tam twierdzę, zburzoną później (na początku XVIII wieku) na rozkaz Ludwika XIV podczas wojny o sukcesję hiszpańską. Do Francji Eze należy, podobnie jak wiele innych miejscowości tego regionu, od roku 1860.

Główną atrakcją turystyczną miasta jest zabytkowa, średniowieczna zabudowa Èze-Village, uchodzącego za jedną z najpiękniejszych miejscowości tego typu na Lazurowym Wybrzeżu. Miasteczko, z wąziutkimi uliczkami i setkami sklepów, galerii sztuki, hoteli i restauracji, jest całkowicie nastawione na turystów (mieszka w nim na stałe podobno zaledwie kilkanaście osób). Można je zwiedzać tylko pieszo (wszędzie można dojść w ciągu kilku czy kilkunastu minut).

Głównym kościołem w Eze-Village jest Notre-Dame-de-l’Assomption, neoklasycystyczna świątynia pochodząca z XVIII wieku, zbudowana w miejscu wcześniejszego kościoła na polecenie księcia Sabaudii Karola Emanuela III. Kościół został konsekrowany w 1779 roku – dzwonnicę dobudowano w XIX wieku. Wnętrze kościoła jest barokowe, bogato zdobione. Innym wartym odnotowania obiektem sakralnym w Èze-Village jest kaplica Chapelle Sainte-Croix Eze, wcześniej znana jako kaplica bractwa białych pokutników (Chapelle des Pénitents Blancs). Kaplica jest najstarszym zachowanym budynkiem w miasteczku: zbudowana w 1306 roku, później była wielokrotnie przebudowywana, odrestaurowana w 1953 roku.

Najpiękniejszy i najrozleglejszy widok w Èze-Village rozciąga się z szczytu wzgórza, gdzie zachowały się ruiny zamku, otoczone ogrodem. Ogród, znany jako Jardin botanique d’Èze, powstał po II wojnie światowej. Jest usytuowany na stromym zachodnim zboczu wzgórza, opadającym z wysokości ponad 400 m ku morzu. Ogród słynie z kolekcji kaktusów i sukulentów z regionu Morza Śródziemnego, Afryki i obu Ameryk. Niemal z każdego miejsca ogrodu rozciąga się rozległy, piękny widok na okolicę.

Z Eze-sur-Mer do Eze-Village prowadzi ścieżka spacerowa, znana jako „le chemin de Nietzsche”, długa na 1600 m i pokonująca prawie 400 m deniwelacji (trzeba mieć około półtorej godziny, by pokonać drogę w kierunku z dołu do góry, i prawie godzinę, by zejść), o której mówi się, że chadzał nią Fryderyk Nietzsche, który w latach 80-tych XIX wieku, wówczas już w złym stanie psychicznym, odwiedzał Lazurowe Wybrzeże. Mówi się, że tu właśnie, odzyskawszy siły twórcze, napisał trzecią część dzieła Also sprach Zarathustra, wydaną w 1884 roku.

Eze jest położone w południowej Francji, na Lazurowym Wybrzeżu, mniej więcej w połowie drogi między Niceą a Monako.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2019 roku.