Północne wyjście z galerii,  wyprowadza na Piazza della Scala, plac o kształcie zbliżonym do kwadratu, którego północno-zachodnią pierzeję stanowi Teatro alla Scala, klasycystyczny budynek, zwany popularnie La Scala, będący siedzibą jednego z najbardziej prestiżowych teatrów operowych na świecie.

Budynek pochodzi z XVIII wieku; później był kilkakrotnie odnawiany lub nawet odbudowywany, m.in. po zniszczeniach w wyniku bombardowań podczas drugiej wojny światowej. Nazwa opery pochodzi od nazwiska Beatrice Regina della Scala, żony Bernabò Viscontiego, który przez kilkadziesiąt lat w drgiej połowie XIV wieku współrządził (z braćmi, Matteo i Galeazzo) Mediolanem i który ufundował, z inicjatywy żony, kościół Santa Maria della Scala, na którego miejscu wzniesiono później budynek opery. Budynek ten, zaprojektowany przez architekta Giuseppe Piermariniego, został zbudowany w latach 1776-78.

Na inauguracyjnym przedstawieniu wykonana została opera Salieriego, „L’Europa riconosciuta”. Teatr niemal od razu stał się jedną z najważniejszych i najbardziej prestiżowych scen operowych w skali międzynarodowej. Występowali tu najsłynniejsi dyrygenci i najsłynniejsi śpiewacy. W Teatro alla Scala miały miejsce prapremiery wielu oper, takich jak m.in. „Turek we Włoszech” Gioacchina Rossiniego (1814), „Norma” Vincenza Belliniego (1831), „Lucrezia Borgia” Gaetano Donizettiego (1833), „Nabucco”, „Otello” i „Falstaff” Giuseppe Verdiego (odpowiednio 1842, 1887 i 1893), a także „Madam Butterfly” i „Turandot” Giacoma Pucciniego (odpowiednio 1904 i 1926).

Do opery przylega muzeum teatralne (Museo Teatrale alla Scala), z kolekcją różnego rodzaju przedmiotów związanych z dziejami mediolańskiej sceny operowej i historią opery w ogóle.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2019 roku.