Późnogotycki ratusz w Brukseli, ze strzelistą wieżą o wysokości 96 m, został wzniesiony w latach 1401-44 według projektu Jakuba van Thienena i Jana van Ruysbroeka. Budowla została częściowo zniszczona w wyniku francuskiego bombardowania w 1695 roku, następnie odbudowana i rozbudowana w stylu gotyku brabanckiego.
Najstarszą częścią ratusza jest skrzydło wschodnie, które wraz z niewysoką dzwonnicą, stanowiącą dolną partię obecnej wieży, wzniesiono w latach 1402-20. Budową zarządzał niderlandzki architekt Jakub van Thienen. Budową drugiego, krótszego skrzydła południowego, wybudowanego w ciągu pięciu lat od 1444 roku, kierował Guillaume de Voghel, który w 1452 roku także nadzorował powstanie reprezentacyjnej sali Magna Aula. Strzelista, wysoka na 96 m wieża powstawała do 1454 roku, według planów Jana van Ruysbroeka, nadwornego architekta Filipa Dobrego, księcia Burgundii. Jego syn, Karol Śmiały położył kamień węgielny pod oktogon w 1449 roku. Pełna lekkości wieża, w dolnej części o przekroju kwadratowym, lecz zwężająca się do ośmioboku w górnych partiach, posiada cztery wieżyczki wieńczące piątą kondygnację, sama została zwieńczona strzelistym ażurowym hełmem, na którym postawiono 5-metrowej wysokości pozłacaną rzeźbę przedstawiającą Archanioła Michała, patrona Brukseli, zabijającego smoka. Widoczne w elewacjach wieży różnice między lewą i prawą osią oraz inne niesymetryczności mają związek z legendą o budowniczym ratusza. Widząc ten „błąd” niezgodny z zamierzeniem, ambitny architekt miał rzucić się z wierzchołka wieży. W rzeczywistości asymetria ta była podyktowana wcześniejszymi błędami powstałymi podczas budowy oraz zmianami w koncepcji dekoracji elewacji zewnętrznych.
Po francuskim bombardowaniu miasta w 1695 roku zostały zniszczone wnętrza, ogień spustoszył zbiory archiwalne oraz spłonęły dzieła sztuki – m.in. cykle obrazów Rogiera van der Weyden, które artysta namalował dla sali ławniczej. Z pożogi ocalały elewacje zewnętrzne wraz z wieżą i większością rzeźb. Wkrótce po zniszczeniu ratusz zaczęto odbudowywać, ponadto wzniesiono dwa tylne skrzydła, przez co budynek otrzymał obecny czworokątny plan, z wewnętrznym dziedzińcem. Sale otrzymały nowe obrazy, rzeźby i tapiserie o tematyce związanej z dziejami miasta, krainy i państwa belgijskiego.
Obecnie budynek składa się z trzech kondygnacji, z których każda jest inaczej opracowana. Dolną kondygnację tworzą dwa rzędy ostrołukowych arkad z wewnętrznymi podcieniami. Środkową i górną stanowią rzędy prostokątnych okien obramionych ostrołukowymi arkadami o profilowanych ościeżach, z wyjątkiem drugiej kondygnacji lewej osi, gdzie powyżej okien znajduje się galeria gęsto ustawionych pełnoplastycznych figur, z których każda z nich stoi na własnej konsoli pod ostrosłupowym baldachimem. Kolejne rzędy rzeźb znajdują się na elewacjach dolnej kondygnacji wieży. Figury zdobią także pozostałe partie, rozmieszczone są przy drobnych ściankach pionowo oddzielających poszczególne osie. Przedstawiają wizerunki władców i świętych. W portalu głównym, w tympanonie, znajduje się pośrodku postać św. Michała Archanioła. Naroża najstarszej części ratusza zaakcentowane są mniejszymi wielobocznymi wieżyczkami.
Ratusz znajduje się w zachodniej pierzeji Wielkiego Rynku.
Zdjęcia wykonano w sierpniu 2019 roku.