Opactwo benedyktynów Neumünster w Luksemburgu, w dzielnicy Grund nad rzeką Alzette, zostało wybudowane w 1606 roku. Budynki zniszczone zostały przez pożar w 1684 roku. Cztery lata później odbudowane, a 1720 roku zostały rozbudowane. Po Wielkiej Rewolucji Francuskiej zostały odebrane zakonnikom i umieszczono w nich m.in. komendę policji oraz więzienie. Po klęsce Napoleona w 1815 roku mieściły się tutaj pruskie koszary. W czasie II wojny światowej Niemcy wykorzystali zabudowania jako nazistowskie więzienie. Od 1997 roku jest tutaj siedziba Europejskiego Instytutu Szlaków Kulturowych. W dniu 25 kwietnia 2005 roku przedstawiciele Bułgarii i Rumunii, właśnie tutaj podpisali traktaty akcesyjne do Unii Europejskiej.

W kościele St Jean du Grund zachowało się bogate barokowe wyposażenie, wśród którego wyróżnić należy organy z 1710 roku. W bocznej kaplicy znajduje się rzeźba Czarnej Madonny. Figura wysokości 120 cm wykonana została około 1360 roku w orzechowym drewnie. Jak większość Czarnych Madonn uważana jest za cud pracy. Niektóre średniowieczne kroniki mówią, że została sprowadzona do Luksemburga z Bliskiego Wschodu w okresie wypraw krzyżowych. Początkowo nazywana była Matką Bożą i Gwiazdą Niebios. Później nazywano ją Królową Pokoju i Czarną Dziewicą, odpowiedzialnych za ochronę swoich dzieci od czarnej śmierci. Rzeźba ta początkowo umieszczona była w pobliskim klasztorze franciszkanów, ale w czasie Rewolucji Francuskiej klasztor został zlikwidowany, a budynki ostatecznie zniszczone. Figura została ukryta w bogatym i wpływowym klasztorze Marienthal. Od 1805 roku dzieło to umieszczone zostało w obecnym miejscu. Od tamtej pory szczególnie czczona jest w okresie Wielkiego Postu.

Aby tu dotrzeć trzeba zejść lub zjechać windą do dzielnicy Grund i ulicą Rue Münster dojść do centrum. Zabudowania dawnego opactwa można również podziwiać z góry spacerując trasą widokową Chemin de la Corniche.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2019 roku.