Rzymska brama miejska Porta Nigra (z łac. Czarna Brama) została zbudowana bez użycia zaprawy z bloków szarego piaskowca, które były łączone jedynie za pomocą żelaznych haków zalewanych ołowiem. Brak jest dokumentów poświadczających dokładną datę budowy. Na podstawie badań archeologicznych, okres budowy szacowany jest na lata pomiędzy 160 a 200 rokiem n.e.

Brama składała się pierwotnie z dwóch wież,wschodniej i zachodniej, o wysokości ok. 32 m, połączonych łącznikiem o szerokości 15,9 m i głębokości 16 m. Współcześnie wieża zachodnia wznosi się na 29,3 m. Jeszcze w XVII w. zdobił ją szczyt. Po upadku starożytnego Rzymu w V wieku budowla służyła jako źródło materiałów budowlanych i była stopniowo rozbierana. W XI wieku do Trewiru przybył mnich Symeon, który zamieszkał w 1030 roku w celi we wschodniej wieży bramy. Symeon zmarł w 1035 roku, został pochowany w swoim eremie i ogłoszony świętym. W 1042 roku arcybiskup poświęcił ołtarz w bramie, która została przekształcona w kościół.

W 1794 roku wojska francuskie zajęły miasto, wprowadzając zakaz odprawiania mszy w kościele i przetapiając wkrótce jego ołowiany dach na amunicję. W 1802 roku kościół ostatecznie zamknięto. Rok później relikwie św. Symeona zostały przeniesione do kościoła św. Gerwazego. Przez wieki brama obrosła przybudówkami, jednak na początku XIX wieku usunięto je, przywracając bramie pierwotny, rzymski charakter. W 1822 roku we wschodniej wieży bramy umieszczono gabinet starożytności, który pozostawał tam do 1899 roku. W latach 1969–73 przeprowadzono gruntowną restaurację bramy. We wczesnym średniowieczu brama nazywała się Porta Martis (pol. „Brama Marsa”). Od XI wieku, kiedy została przekształcona w kościół i jako świątynia chrześcijańska nie mogła odnosić się do pogańskiego boga wojny, jej nazwa została zmieniona na Porta Nigra, ponieważ piaskowiec z którego została zbudowana sczerniał.

Trewir jest położony w zachodnich Niemczech, nad rzeką Mozelą, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, około 100 km na południowy-zachód od Koblencji i 40 km na północny-wschód od Luksemburga.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1993 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.