Rzymskie Termy Cesarskie w Trewirze zostały wybudowane za panowania cesarza Konstancjusza I i jego syna Konstantyna w roku 300 n.e.. W skład kompleksu łaźni wchodziła ogromna hala, rozmiarami zbliżona do bazyliki Konstantyna. W podziemiach znajdował się system ogrzewania i kanalizacji. Termy te jednak nigdy nie były używane, co zostało stwierdzone po zbadaniu stanu infrastruktury kanalizacyjnej. Po przeniesieniu siedziby Konstantyna do Konstantynopola, łaźnie pozostawiono w stanie surowym. Budynki zostały zagospodarowane dopiero w 360 przez cesarza Walentyniana I, który przebudował je na koszary dla wojska. Nowa kwatera oferowała miejsce dla 800-1000 żołnierzy cesarskiej konnej gwardii przybocznej. Ogromną halę zburzono, a podziemną infrastrukturę zasypano. Jedynie we wschodniej części budynku zachowała się łaźnia parowa (“Caldarium”) z trzema apsydami oraz przedsionkiem, która służyła jako siedziba sądu. W XII wieku budynek term stał się częścią średniowiecznych murów miejskich. Jedno z okien apsydy południowej służyło jako brama wjazdowa. W 1808 roku podczas burzenia murów odkryto fundamenty pozostałych części rzymskiej budowli. Do czasów obecnych zachowały się ruiny pomieszczenia do kąpieli gorących oraz podziemnego systemu ogrzewania. W 1984 roku z okazji 2000 lat Trewiru termy zostały poddane gruntownej renowacji, m.in. odbudowano górną część łuków okiennych.

Około 500 metrów na wschód od term znajduje się rzymski amfiteatr na 20 tysięcy widzów, zbudowany około roku 100 n.e.. Amfiteatr został wzniesiony częściowo na wzgórzu Petrisberg, by wykorzystać naturalne nachylenie stoku do konstrukcji trybun dla widzów. W części zachodniej znajdowały się miejsca dla cesarza oraz wysokich rangą urzędników państwowych. Wejścia główne, ulokowane po stronie północnej i południowej, miały bogato zdobione fasady. W IV i V wieku amfiteatr służył również jako wschodnia brama wjazdowa do miasta. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego, jak wiele innych budowli rzymskich, był eksploatowany jako źródło materiałów budowlanych.

Trewir jest położony w zachodnich Niemczech, nad rzeką Mozelą, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, około 100 km na południowy-zachód od Koblencji i 40 km na północny-wschód od Luksemburga.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1993 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.